Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/7979 Esas 2019/2766 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7979
Karar No: 2019/2766
Karar Tarihi: 27.02.2019

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/7979 Esas 2019/2766 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkum edildiği bir ceza davası ile ilgilidir. Sanık, 310 promil alkollü olarak araç kullanırken park halindeki bir araca çarparak maddi hasarlı bir kazaya sebep olmuştur. Mahkeme dosya kapsamı, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikleri gibi unsurları değerlendirdikten sonra, TCK'nın 179/3-2, 62, 53/1-3 maddeleri uyarınca sanığın suçlu olduğuna hükmetmiştir.
Ancak mahkeme, TCK'nın 50. ve 51. maddeleri gereği sanığın lehine olabilecek hükümlerin uygulanmamasına karar vermiştir. Sanığın pişmanlığını dile getirdiği, adli sicil kaydı bulunmadığı ve olumsuz bir hali olmadığı göz önünde bulundurulduğunda, mahkeme buna ilişkin yeterli gerekçeleri sunarak takdir hakkını kullanması gerektiği sonucuna varmıştır. Bu nedenle, sanık tarafından yapılan temyiz itirazları uygun görülmüş ve kararın bozulması kararlaştırılmıştır.
Kanun maddeleri açıklaması:
- TCK'nın 179/3-2 maddesi: Trafik güvenliğini tehlikeye sokmak suçunu tanımlar.
- TCK'nın 62. maddesi: Suçun işlendiğinde kişiye etkisi bulunan maddelerden olan alkol veya uyuşturucu madde kullanımı durumunda ceza artırımı yapılacağını belirtir.
- TCK'nın 53/1-3 maddeleri: Ceza miktarının belirlenmes

12. Ceza Dairesi 2018/7979 E. , 2019/2766 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62, 53/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 50. ve 51. maddelerinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılması gerektiği, sanığın 310 promil alkollü olarak araç kullanırken park halindeki araca çarparak maddi hasarlı kazaya sebep olduğu olayda, duruşma tutanaklarına yansıyan olumsuz bir hali bulunmayan, pişmanlığını dile getiren, adli sicil kaydı bulunmayan sanık hakkında “suçun işleniş biçimi, sanığın kanındaki alkol miktarı, oluşan somut tehlike, korunan hukuki yarar, sanığın şahsi, sosyal ve ekonomik durumu göz önüne alınarak” ve “hapis cezasının ertelenmesi halinde ileride bir daha suç işlemeyeceği konusunda mahkememizde vicdani kanaat oluşmadığından” şeklindeki şeklindeki yeterli olmayan gerekçeler ile TCK"nın 50. ve 51. maddesinde belirtilen lehe hükümlerin uygulanmamasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 27.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.