Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/19603 Esas 2022/4357 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (mağdureler ... ve ...’a yönelik) Çocuğun cinsel istismarı (mağdureler ... ve ...’a yönelik)
HÜKÜM : Sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan (mağdure sayısınca) mahkumiyetine dair Kocaeli 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 01.07.2020 gün ve 2019/610 Esas, 2020/121 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi, sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan (mağdure sayısınca) mahkumiyetine dair Kocaeli 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 01.07.2020 gün ve 2019/610 Esas, 2020/121 Karar sayılı hükümlere ilişkin istinaf başvurusunun kabulü ile hükümler kaldırılarak sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan (mağdure sayısınca) mahkumiyetine


Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan (mağdure sayısınca) kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ve sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen yargılama neticesinde vaki istinaf başvurusunun kabulü ile hükümlerin kaldırılarak atılı suçtan (mağdure sayısınca) kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz taleplerinin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan (mağdure sayısınca) kurulan hükümlerin incelemesine gelince;
Çocuğun cinsel istismarı suçunun işlendiği sırada ve eylemle sınırlı süreyle mağdurelerin iradesiyle hareket etme imkanının ortadan kaldırılmasının kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturmayacağı, kişinin vücudunun suçun konusu olması sebebiyle, mağdurelerin hareket etme özgürlüğü ortadan kaldırılmadan bu suçun işlenemeyeceği gözetildiğinde ilk derece
mahkemesince sanığın kanuni unsurları itibarıyla oluşmayan kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan (mağdure sayısınca) beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyet hükünlerin kurulması karşısında, anılan karara yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 18.11.2020 gün ve 2020/1505 Esas, 2020/1762 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükümlerinin 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 11.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.