Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/7586 Esas 2019/2754 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 22/3, 62/1, 50/1-a, 52/4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin mahkemenin gerekçesinin hüküm kurmaya yeterli olmadığına, keşif yapılarak hüküm kurulması gerektiğine, ceza miktarına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
1-Sanık müdafinin, 04/06/2015 tarihli oturumda, sanık hakkında lehe kanun hükümlerinin uygulanması talebinin, TCK’nın 51. maddesini de kapsadığı halde, hükmolunan hapis cezası hakkında erteleme hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
2- 5237 sayılı TCK"nın 53/6. maddesinde, belli bir meslek veya sanatın ya da trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkumiyet hâlinde, üç aydan az ve üç yıldan fazla olmamak üzere, bu meslek veya sanatın icrasının yasaklanmasına ya da sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilebileceği düzenlendiği; sanık hakkında bu madde hükümlerinin uygulanmasına karar verilirken, yargılamaya konu kazayı idaresindeki motosiklet ile yaptığı ve motosiklet sınıfına ait sürücü belgesi bulunmadığı gözetilmeden, ilgili madde hükmünün amacına aykırı şekilde sanığa ait "E" sınıfı sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince, hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 27.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.