MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma-Mal Tasfiyesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından; kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen maddi tazminat ile nafakalar yönünden, davalı-karşı davacı kadın tarafından ise; erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, reddedilen manevi tazminat ve yoksulluk nafakası ile vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-karşı davalı erkeğin tüm, davalı-karşı davacı kadının ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Mahkemece davacı-karşı davalı erkeğin ağır, davalı-karşı davacı kadının az kusurlu kabul edilerek her iki davanın da kabulüne karar verilmiş ise de; yapılan yargılama ve toplanan delillerden "kadının ailesinin erkeği küçümsediği, kadının da buna engel olmadığı vakıasına erkek dayanmamıştır. Usulüne uygun şekilde ileri sürülmeyen ve çekişmeli olarak belirlenmeyen (HMK m.137, 140/3, 187) vakıa esas alınarak davalı-karşı davacı kadına kusur yüklenilemez. Mahkemece taraflara yüklenen ve gerçekleşen diğer kusurlu davranışlara göre, evlilik birliğinin sarsılmasına neden olan olaylarda, davacı-karşı davalı erkeğin tamamen kusurlu olduğunun kabulü ile erkeğin davasının reddi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
3-Mahkemece, belirlenen ve gerçekleşen vakıalara göre, evliliğin temelinden sarsılmasına neden olan olaylarda davacı-karşı davalı erkek tamamen kusurludur. Boşanmaya sebep olan olaylar davalı-karşı davacı kadının kişilik haklarına saldırı niteliğinde olup, (TMK m.174/2) sosyal ve ekonomik durumları ile kusurları ve hakkaniyet ilkesi (TMk m.4, TBK m.50 ve 52) dikkate alınarak, davalı-karşı davacı kadın yararına uygun miktarda manevi tazminat takdiri gerekirken, manevi tazminat talebinin reddine karar verilmesi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
4-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, paranın alım gücüne, ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran, davacı kadın yararına hükmolunan maddi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanununun 50. ve devamı maddeleri hükmü nazara alınarak, daha uygun miktarda maddi tazminat (TMK m. 174/1) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.), (3.) ve (4.) bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın ...."e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 143.50 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran..."e geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 26.10.2017(Prş.)