Tehdit - hakaret - iftira - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/22960 Esas 2020/10655 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/22960
Karar No: 2020/10655
Karar Tarihi: 06.10.2020

Tehdit - hakaret - iftira - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/22960 Esas 2020/10655 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, tehdit, hakaret ve iftira suçlarından yargılanmıştır. Mahkeme, sanık hakkında beraat kararı vermiş ve hükmün açıklanmasını geri bırakmıştır. Bu karar temyiz edilmiştir ve temyiz mahkemesi kararı bozmuştur. Temyiz mahkemesi, sanığın tehdit, iftira ve hakaret suçlarından cezalandırılmasına hükmetmiştir. Kanun maddeleri olarak, TCK'nın 106/1-1. maddesi kapsamındaki tehdit, TCK'nın 267/1. maddesi kapsamındaki iftira, TCK'nın 125/1-4. maddesi kapsamındaki hakaret suçları ve sanık hakkında TCK'nın 125/1-4. maddesi kapsamındaki hakaret suçu için öngörülen cezaların üst sınırına göre TCK'nın 66/1-e maddesi ile ilgilidir.

4. Ceza Dairesi 2017/22960 E. , 2020/10655 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, iftira
HÜKÜMLER : Beraat, ceza verilmesine yer olmadığı, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, yokluğunda karar verilerek 16.01.2014 tarihinde tebliğ edilen karara yönelik, 16.01.2014 tarihinde temyiz talebinde bulunan katılan ... vekilinin temyiz talebinin süresinde olduğu belirlenerek dosya görüşüldü:
1-Sanık ... hakkında yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara karşı yalnızca itiraz yolu açık ve dolayısıyla yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirilmesinin gerekli bulunduğu,
Anlaşıldığından, katılan ... vekili ile katılan sanık ... müdafiinin, temyiz davası istekleri hakkında bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
2-Sanık ... hakkında iftira ve tehdit suçlarından verilen beraat, hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükümler ile sanık ... hakkında hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükme yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanık ..."ün eylemlerine uyan 5237 sayılı TCK"nın 106/1-1. maddesi kapsamındaki tehdit, TCK"nın 267/1. maddesi kapsamındaki iftira, TCK"nın 125/1-4. maddesi kapsamındaki hakaret suçları için, sanık ... hakkında ise TCK"nğn 125/1-4. maddesi kapsamındaki hakaret suçu için öngörülen cezaların üst sınırına göre TCK"nın 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık olağan dava zamanaşımının, son kesme nedeni olan sanıkların sorgularının yapıldığı 21/12/2011 ve 18/07/2012 tarihlerinden itibaren inceleme tarihine kadar gerçekleştiğinin anlaşılması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan ... vekili ile katılan sanık ... müdafiinin, temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan HÜKÜMLERİN açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi gereğince kamu davalarının DÜŞMESİNE, 06/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.