Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/36418 Esas 2017/1009 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/36418
Karar No: 2017/1009
Karar Tarihi: 31.01.2017

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/36418 Esas 2017/1009 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını bozma suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir. Mahkeme, sanık hakkında 2 yıl 6 ay hapis cezası verirken, daha sonra yapılan indirimin yanlış hesaplanması nedeniyle bu cezanın 2 yıl 4 ay olarak düzeltilmesine karar vermiştir. Sanığın tekerrüre esas alınan suçu ise hırsızlık suçudur ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141/1 maddesi kapsamındadır. Sanığın, başka bir tekerrüre esas alınabilecek sabıkasının olmadığı tespit edilmiştir. Bu nedenle tekerrür hükümlerinin uygulanması ve 5237 sayılı Kanun'un 53. maddesi gereğince öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Mahkeme kararı, oybirliğiyle onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b maddesi (hırsızlık suçu)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 143. maddesi (ceza artırımı)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141/1 maddesi (tekerrüre esas alınacak hırsızlık suçu)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi (hak yoksunluğu)

2. Ceza Dairesi 2014/36418 E. , 2017/1009 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b. maddesi uyarınca belirlenen 2 yıl hapis cezasından aynı Kanun"un 143. maddesi gereğince 1/6 oranında artırım yapılırken 2 yıl 4 ay hapis cezası yerine 2 yıl 6 ay hapis cezası yazılmış ise de daha sonra yapılan indirimin 2 yıl 4 ay üzerinden yapılması nedeniyle bu yanlışlığın mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olduğu kabul edilmiş, sanığın tekerrüre esas alınan Bursa 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.06.2010 karar tarihli ve 2009/1818 esas, 2010/705 karar sayılı mahkumiyetine konu suçun 5237 sayılı TCK"nın 141/1 maddesinde yazılı hırsızlık suçuna ait olduğu ve CMK"nın 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alındığının ve sanığın başkada tekerrüre esas alınabilecek sabıkası olmadığının anlaşılması karşısında, öncelikle tekerrüre esas alınan bu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasının ve 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 31/01/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.