6136 sayılı Yasaya aykırılık ve kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/19229 Esas 2014/3941 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/19229
Karar No: 2014/3941
Karar Tarihi: 20.02.2014

6136 sayılı Yasaya aykırılık ve kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/19229 Esas 2014/3941 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan hüküm giymiştir. Temyiz incelemesinde, TCK'nun 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararının itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, gereğinin yerine getirilmesi gerekmektedir. 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçuna yönelik temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından kısıtlama uygulama hatalı yapılmıştır ve bu düzeltilebilir bir hata olduğu için hükmün bu kısmı düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddeleri olarak, TCK'nun 191. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nun 53/1-3 maddeleri belirtilmiştir.

8. Ceza Dairesi 2013/19229 E. , 2014/3941 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık ve kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere

Gereği görüşülüp düşünüldü:

I- Sanık hakkında ""kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak"" suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;

Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.03.2012 tarihli ve 2012/785-101 sayılı kararında açıklandığı üzere; ""kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma"" suçundan dolayı TCK.nun 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen ""tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına"" ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinde önce yada sonra verilip verilmediğine bakılmasızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili olarak gereğinin mahallinde yerine getiril- mesine,

II- 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesine gelince;

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine göre sanık müdafiinin, suçun sabit olmadığına ve lehe hükümlerin uygulanmadığına yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:

5237 sayılı TCK.nun 53/3. madde ve fıkrası uyarınca, sanığın yalnızca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar kısıtlama uygulanabilecek iken, kendi altsoyu dışındakiler üzerindeki yetkilerini de kapsayacak şekilde uygulama yapılması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesinin uygulamasına ilişkin kısmın çıkartılarak yerine ""Sanığın, 5237 sayılı TCK.nun 53/1-3 madde ve fıkraları uyarınca, (c) bendinde sayılan kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı, vesayet ve kayyımlığa ait haklardan koşullu salıverilmeye kadar, madde ve bentlerde sayılan diğer haklardan ise hükmolunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına"" yazılmak suretiyle hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 20.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.