Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2015/9009 Esas 2017/1002 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/9009
Karar No: 2017/1002
Karar Tarihi: 31.01.2017

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2015/9009 Esas 2017/1002 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme ve hırsızlık suçlarından mahkumiyetleri kararlaştırıldı. Ancak, suçlamanın yanıltıcı olduğu tespit edildi ve cezanın artırılması gerektiği belirtildi. TCK'nın 143. maddesi uyarınca ceza belirlenmesi gerektiği vurgulandı. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilen TCK'nın 53. maddesinde belirtilen hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanmasının mümkün olabileceği belirtildi. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141/1, 142/1-e ve 143. maddeleri yer almaktadır.

2. Ceza Dairesi 2015/9009 E. , 2017/1002 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar ..., ..., ..."ın müşteki ..."in sokağa park ettiği aracının jantlarını çalmaları şeklindeki eylemlerinin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-e maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgı sonucunda aynı Kanun"un 141/1. maddesi uyarınca ceza tayini ve müştekiler ..., ... ve ..."ya yönelik eylemlerin gece vakti işlenmesi nedeniyle TCK"nın 143.maddesi uyarınca tayin olunan cezanın artırılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, mahkemenin kabul ve değerlendirmesinde isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA 31.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.