MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı Talebinin Özeti:
Davacı vekili, bir kısım işçilik alacaklarının ödenmemesi nedeniyle iş akdinin davacı tarafından haklı olarak feshedildiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile izin ücreti, fazla çalışma ücreti, genel tatil ücreti ve hafta tatili ücreti alacaklarını talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, iş akdinin davacı tarafından ihbar önellerine uyulmadan ve haksız olarak feshedildiğini, davacının tüm yıllık izinlerini kullandığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş akdinin işçi tarafından fazla çalışma ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle haklı olarak feshedildiği, davacının yıllık izinlerinden bir bölümünü kullanmadığı ve kullanılmayan izin ücretinin iş akdinin feshi esnasında ödenmediği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının yıllık izinlerini kullanıp kullanmadığı ve bu bağlamda davacının izin ücretine hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının 23/02/2010 – 15/08/2012 tarihleri arasında 2 yıl 5 ay 22 gün süreyle davalı şirkete ait işyerinde çalıştığı belirtilmiş olup bu tespit isabetlidir.

4857 sayılı İş Kanunu"nun 53 üncü maddesi uyarınca, davacının hizmet süresi nazara alındığında, 28 günlük yıllık izne hak kazandığı anlaşılmıştır.
Davalı tarafından dosyaya sunulan izin talep formlarının incelenmesinde, davacının 17/05/2012 – 21/05/2012 tarihleri arasında 2 gün, 29/06/2012 – 10/07/2012 tarihleri arasında 8 gün ve 28/03/2011 – 15/04/2011 tarihleri arasında 14 gün olmak üzere toplam 24 günlük yıllık iznini kullanmak için talepte bulunduğu, izin talep formlarında davacının imzasının bulunduğu, davacının izne çıkacağı ve izinden döneceği tarihlerin gösterildiği, işveren tarafından da onaylandığı tespit edilmiştir.
Buna göre, söz konusu izin talep formları davacıya gösterilip diyecekleri sorularak, davacının yukarıda belirtilen tarihler arasında izin kullandığının anlaşılması halinde, hak kazanılan yıllık izinden kullanılan izinler mahsup edilerek sonucuna göre izin ücreti talebinin hüküm altına alınması gerekirken, eksik inceleme ve araştırma ile talebin reddine karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3- Davacı dava dilekçesinde ne kadarının hafta tatili ücreti ne kadarının ise genel tatil ücreti için talep edildiğini belirtmeksizin 50 TL hafta tatili ve genel tatil ücreti talebinde bulunmuştur.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının hafta tatili ücretine hak kazanmadığı belirtilmiş ve net 724,23 TL genel tatil ücreti hesaplanmıştır.
Davacı ıslah dilekçesi ile, dava dilekçesinde talep ettiği 50 TL genel tatil ücretini 724,23 TL"na yükseltmiştir.
Mahkemece, % 30 oranında hakkaniyet indirimi yapılarak, net 402,64 TL genel tatil ücreti hüküm altına alınmış, alacağın 100 TL"lık kısmına dava tarihinden itibaren faiz yürütülmüştür.
Davacı, dava dilekçesinde ne kadarının hafta tatili ücreti ne kadarının ise genel tatil ücreti için talep edildiğini belirtmeksizin 50 TL hafta tatili ve genel tatil ücreti talep etmiş, mahkemece davacının taleplerini ayrıştırması için bir işlem yapılmamıştır. Bu durumda, 50 TL"nin 25 TL"lik kısmının genel tatil ücreti için 25 TL"lik kısmının da hafta tatili ücreti için talep edildiği kabul edilmelidir.
Yapılan bu açıklamalara göre, hüküm altına alınan 402,64 TL genel tatil ücretinin 25 TL"lik kısmına dava tarihinden itibaren kalan kısmına ise ıslah tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekirken, alacağın 100 TL"lik kısmına dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesi de isabetsizdir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.