MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 4. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 21/05/2015 tarih ve 2014/1504-2015/402 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, bazı noksanlıkların ikmali için dosya mahalline gönderilmişti. Bu noksanlıkların giderilerek dosyanın gönderildiği anlaşılmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirketin %5 oranında ortağı olduğunu, kalan %95 hissenin sahibinin ... olduğunu, müvekkili ile diğer ortağın kuruluş tarihinde evli olduklarını, 28.11.2011 tarihinde ... l. Asliye Hukuk Mahkemesi 2011/431 Esas sayılı dosyasında anlaşmalı boşanmalarına karar verildiğini, 28.11.2011 tarihinde taraflarca imzalanan boşanma protokolü ile imza tarihinden itibaren en geç 1 yıl içerisinde müvekkiline ait %5 şirket hissesinin devir alınmanın taahhüt edildiğini, müvekkilinin şirket borcundan mesul olmayacağı gibi hak ve alacak talep etmeyeceği hususunda ortak karar alındığını, müvekkilinin protokolden sonra şirket toplantılarına katılmadığını kâr ve alacaklara ilişkin hak talebinde bulunmadığını, ancak hisse devri taahhüdünün ... tarafından yerine getirilmediğini, akabinde müvekkilinin şirketin vergi borçları ile muhatap kaldığını, harici sorgulamalarda davalı şirketin 695.540,14 TL vergi borcunun bulunduğunun tespit edildiğini, hisse devrinin gerçekleşmesi maksadıyla ... 5. Noterliği 11.11.2014 tarih 32697 yevmiye numaralı ihtarname keşide edildiğini, verilen yanıtta borcun boşanma öncesine ait olduğu beyanı ile protokolün inkar edildiğini, bu hususta işlem yapılamayacağının beyan edildiğini, ortaklık ilişkisinin devamının mümkün olmadığını, belirtilen gerekçeler ile, 6102 Sayılı Türk Ticaret Kanunu mad. 638/II uyarınca müvekkilinin haklı nedenle ortaklıktan çıkarılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının şirket borçlarından sorumlu olduğunu, boşanma protokolünde böyle bir maddenin olamadığını, protokole uyulmadığı iddialarının doğru olmadığını, şirketin iki yıldır faaliyette bulunmadığını beyanla davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının davalı şirkette sahip olduğu % 5 payın, şirketin % 95 payına sahip olan diğer ortağın eşi olması nedeniyle kendisine verildiği ve şirket ortaklarının 28.11.2011 tarihinde boşanmalarından sonra davacının davalı şirket ile herhangi bir fiili ve ekonomik bağının kalmadığı, diğer şirket ortağının boşanma tarihinde yapılan protokol ile davacının payını devralmayı da üstlenmiş olduğu, şirket ortaklarının müşterek iradelerinin de davacının ortaklıktan ayrılması yönünde olduğu, davacı açısından, ortaklık sıfatının kazanılması anında geçerli olan kişisel ve maddi şartların ortadan kalkmış olduğu ve bunun sonucu olarak, davacının % 5 paylı ortak olarak şirkette kalmaya devam etmesinin kendisinden beklenemeyecek hale gelmiş bulunduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 21/03/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.