14. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 29/09/2014 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı tesisi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 10/05/2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne, davalı ..."un temyiz talebinin ise reddine dair 17/05/2017 tarihli ek kararının davalı ... tarafından temyiz edilmesi üzerine karar dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
_ K A R A R _
Dava, Türk Medeni Kanununun 747. maddesi gereğince geçit hakkı kurulması istemine ilişkindir.
Davacı vekili, müvekkilinin maliki olduğu 572 parsel sayılı taşınmazların genel yola bağlantısının bulunmadığını ileri sürerek davalıya ait 583 parsel sayılı taşınmaz üzerinde uygun bir bedel karşılığında taşınmazları lehine geçit hakkı kurulmasını talep etmiştir.
Davalı davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davanın kabulü ile, 572 parsel yararına 584, 585 ve 587 sayılı parsellerde bilirkişinin 11.05.2015 tarih 3 No"lu krokisinde çizdiği E=398,19 m², F=257,38 m², G=15,47 m², I=451,77 m², 2,5 mt genişlikte geçit hakkı kurulmasına karar verilmiştir.
Hükmü, aleyhine geçit kurulan 584 parsel malikleri ... ve ... temyiz etmiştir.
Mahkemece, 17.05.2017 tarihli ek karar ile temyizin süresinden sonra yapıldığı gerekçesiyle davalı ...’un temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
Ret kararı üzerine davalı ... hükmü ve ek kararı temyiz etmiştir.
1)Davalı ...’a yapılan tebligatta "...."in" kim olduğunun yazılmamış olduğu, bu nedenle usulsüz olduğu anlaşıldığından temyiz isteminin reddine dair verilen 17.05.2017 tarihli 2014/475 Esas 2016/226 Karar sayılı ek kararın kaldırılarak davalı ... ve ...’un temyiz itirazlarının incelenmesine geçilmiştir.
2)Geçit hakkı verilmesine ilişkin davalarda, bu hak taşınmaz leh ve aleyhine kurulacağından, leh ve aleyhine geçit istenen taşınmaz maliklerinin tamamının davada yer alması zorunludur. Ancak, yararına geçit istenen taşınmaz paylı mülkiyete konu ise dava paydaşlardan biri veya birkaçı tarafından açılabilir.
Geçit tesisi davalarında başlangıçta davacı tarafından öngörülemediğinden dava dilekçesinde talep edilen yer dışındaki güzergahlardan da geçit kurulması gerekebilir. Bu güzergah üzerindeki taşınmazların maliklerine dava dilekçesi ile husumet yöneltilmemiş olması, kabul edilebilir bir yanılgıya dayandığından, 6100 sayılı HMK’nun 124. maddesi gereğince dürüstlük kuralına aykırı olmayan bu taraf değişikliği talebi kabul edilerek davacının bu kişilerin harçsız olarak davaya katılmalarının sağlamasına imkan verilmelidir.
Dosyadaki tapu kaydına göre aleyhine geçit kurulan 584, 585, 587 parsel sayılı taşınmazların maliklerinin davada taraf olarak yer almadıkları anlaşılmıştır. Adı geçen tapu kayıt maliklerine dava yöneltilmeli, dava dilekçesi tebliğ edilerek taraf teşkili tamamladıktan sonra, davaya karşı savunmaları alınarak davanın esası hakkında bir karar verilmelidir.
Kabule göre de; geçit bedelinin hükümden önce davacıya depo ettirilmesi ve depo edilen bu bedelin aleyhine geçit tesis edilen taşınmazın maliklerine, karar kesinleştiğinde talep olmaksızın ödenmesine karar verilmesi gerekirken, bu husus gözardı edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması da doğru değildir.
Ayrıca; kurulan geçit hakkının Türk Medeni Kanununun 748/3 ve 1012. maddesi ile yeni Tapu Sicil Tüzüğünün "İrtifak hakları ve taşınmaz yükünün tescili" başlıklı 30. maddesi gereğince kütük sayfasında ayrılan özel sütununa tesciline karar verilmesi gerekirken tapuya tesciline karar verilmesi de doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) No"lu bentte açıklanan nedenlerle mahkemenin 17.05.2017 tarihli 2014/475 Esas, 2016/226 Karar sayılı ek kararın KALDIRILMASINA, (2) No"lu bentte açıklanan nedenlerle davalıların temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin yatırılan temyiz harcının yatırana iadesine, 08.03.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.