18. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/21625 Karar No: 2015/10776 Karar Tarihi: 22.06.2015
Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/21625 Esas 2015/10776 Karar Sayılı İlamı
(Kapatılan) 18. Hukuk Dairesi 2014/21625 E. , 2015/10776 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
Dava dilekçesinde, projeye aykırılığın eski hale getirilmesi istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü: Davacı vekili dava dilekçesinde; davalının Kat Mülkiyeti Kanunu hükümleri gereğince ortak alan niteliğindeki zemin kat dış cephe duvarını yıkıp maliki bulunduğu zemin kat 1 numaralı bağımsız bölümün giriş kapısını mimari projesine aykırı olarak binanın tüm cephesini kaplayacak şekilde genişlettiğini ve bütün bina cephesini kaplayacak şekilde otomatik panjur yaptırdığını ileri sürerek, ortak alana vaki el atmanın önlenmesini ve taşınmazın projesine uygun eski hale getirilmesini istemiş; mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir. Dosyadaki bilgi ve belgeler ile özellikle dava konusu sitenin tapu kaydının incelenmesinden; sitenin birden fazla parsel üzerinde kurulduğu, Kat Mülkiyeti Kanununda Değişiklik Yapılmasına İlişkin 5711 Sayılı Kanunun 22. maddesi ile Kat Mülkiyeti Kanununun 66. ve devamı maddelerinde düzenlenen toplu yapılara ilişkin özel hükümler uyarınca, sitede henüz toplu yapı yönetimine geçilmediği anlaşıldığından, uyuşmazlığa Kat Mülkiyeti Kanununun değil, genel hükümlerin uygulanması ve görevin de buna göre tespiti gerekir. Hukuki uyuşmazlıklarda asliye hukuk mahkemelerinin görevi asıl, sulh hukuk mahkemelerinin görevi ise istisna olup, özel bir kanun hükmü ile açıkça sulh hukuk mahkemesinde bakılacağı bildirilmeyen bütün dava ve işler, asliye hukuk mahkemesinde görüleceğinden, mahkemece, genel hükümlere göre davanın asliye hukuk mahkemesinin görevine girdiği gerekçesi ile görev yönünden dava dilekçesinin reddi yerine, işin esası hakkında karar verilmesi doğru görülmemiştir. Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile şimdilik diğer yönleri incelenmeksizin hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 22.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.