Yağma - yaralama - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/2917 Esas 2016/2183 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma, yaralama

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; ...... 16/06/2010-29/05/2013 tarihli tebliğnameleri ile Dairemize gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

I-Sanıklar hakkında yağma suçu ile sanık ...... . hakkında yaralama suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;

Müşteki ile oğlunun olayın ardından kollukta verdikleri anlatımlarına göre, sanıkların olay gecesi, müştekinin önünü kesip sanık ...... müştekiyi kolundan tutarken, sanık ...... ele geçirilemeyen sert bir cisimle kafasına vurmak suretiyle yaralayıp etkisiz hale getirdikten sonra, cebinde bulunan 200 bin lirayı alıp kaçtıklarının anlaşılmasına karşın, müştekinin sonradan iş ortağının yeğeni olduğunu belirttiği sanık ...... cezadan kurtarabilmek için, olay sırasında yalnızca sanık ...... tarafından dövülmüş olduğunu, ...... kendisini kurtarmaya çalıştığını, kavga sırasında parasının düştüğünü ve taksi şoförünün getirip geri verdiğine ilişkin dosya içeriğiyle uyuşmayan anlatımına dayanarak; her iki sanığın yağma suçundan, sanık Hami"nin de yaralama suçundan yazılı biçimde beraatine karar verilmesi,

II-Sanık ...... hakkında, yaralama suçundan kurulan hükmün incelenmesine gelince;

Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

(I) nolu bozma gerekçesinde de belirtildiği gibi, sanığın mağduru yağmalamak için yaraladığı ve eyleminde TCK.nun 29/1. maddesinin uygulanma koşulları oluşmadığı gözetilmeden, yazılı biçimde uygulama yapılarak eksik cezaya hükmolunması,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ...... savunmanı ve katılan ...... vekilinin temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 23.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.