MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki 6183 sayılı Yasa"dan kaynaklanan menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya olarak incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, müvekkili şirketin eski çalışanı ..."ın davalı kuruma borçları nedeniyle kurum tarafından 08/11/2013 tarihinde müvekkili şirkete maaş haciz yazısı gönderdiğini, şirket müdürünün yasal süresi içerisinde haciz yazısının gereklerini yerine getirmediğini, ödeme emirlerinin tebliğinden sonra 26/12/2013 tarihinde kuruma başvuru yapıldığını, yasal süresinde itirazın yapıldığını beyanla davacı şirketin davalı kuruma karşı dava dışı üçüncü kişi durumunda olan ..."ın borçları nedeni ile borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının söz konusu ödeme emirlerinin 19/12/2013 tarihinde tebliğ edilmesinden sonra süresi geçtikten sonra 18/02/2014 tarihinde dava açtığını, 6183 sayılı yasanın 79 ve ilgili maddelerine göre tebliğ yapıldığını, itirazın olmadığını, yasal süresinden sonra icra takibinin iptalini istediğini, yapılan işlemlerin usul ve yasalara uygun olduğunu beyanla davanın reddine, %10 inkar tazminatına mahkum edilmesine karar verilmesini istemiştir
Eskişehir 1. İş Mahkemesince davanın kabulüne ilişkin verilen ilk karar, Yargıtay 10. Hukuk Dairesi’nin 31/03/2016 tarih 2014/27818 Esas 2016/4584 Karar sayılı ilamı ile davanın 6183 sayılı Yasa"nın 79/4. maddesinden kaynaklandığı, davanın genel mahkemelerde görülmesi gerektiğinden bahisle bozulmuş bozma sonrasında mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava 6183 sayılı Yasa’nın 79/4. maddesine dayalı olarak açılan menfi tespit davasına ilişkindir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillere hükmün dayandığı gerektirici sebeplere ve bozma gereğine karar verilmiş olmasına göre davalı vekilinin aşağıda yazılı bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-6183 sayılı yasanın 38.maddesi ve 1136 sayılı Avukatlık Kanunu’nun 168. maddesinde 16/06/2009 tarihinde ve 5904 sayılı Kanun’un 35. maddesi ile yapılan değişiklik sonucu hazırlanan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinde 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun uygulanmasından doğan her türlü davalar için avukatlık ücreti tutarının maktu olarak belirlenmesi gerekirken nisbi vekalet ücretine hükmedilmesi isabetsiz olmuştur.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirir nitelikte görülmediğinden,6100 Sayılı HMK"nin geçiçi 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nin 438/7 maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün 3.bendindeki "5.241,77 TL" ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine "1.980 TL maktu ibaresinin yazılmasına kararın bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11/12/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.