MAHKEMESİ:ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, asıl davada hüküm kurulmasına yer olmadığına, birleşen davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı-birleşen davanın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı asıl davada, dava konusu taşınmazın 05/02/2008 tarihli sözleşme ile 31/12/2012 tarihine kadar geçerli olmak üzere davalıya kiralandığını, davalının kira sözleşmesinin feshedilmesi talebi uygun görülmediğini sözleşmenin 3.maddesi uyarıca davalının kira bedellerinden sorumlu olduğunu belirterek toplam kira alacağı olan 2.208.300 TL" den şimdilik 2008 yılının Haziran-Aralık ayları arası tahakkuk eden 262.500 TL kira alacağının aylık tahakkuk tarihlerinden itibaren % 0,1 oranında günlük gecikme faizi ve %18 KDV ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.Davalı, asıl davanın reddini istemiştir.Birleşen davada, davacı kiracı, taraflar arasında düzenlenen 05/02/2008 tarihli sözleşme ile davalıdan 7 nolu ...nun 4 yıl süre ile kiralandığını, sözleşmenin 5.maddesi uyarınca 112.500 TL bedelli teminat mektubunun teslim edildiğini, sözleşmenin imzalanmasından sonra 2.maddeye istinaden Gümrük Müsteşarlığından antreponun açılması ve işletilmesi izninin verilmesine ilişkin belirlenen usul ve esaslara uygun olarak izin alınması için işlemlere başlandığını ancak imar planı doğrultusunda başvurunun reddedildiğini, taşınmazın kiralama amacı olan antrepo olarak kullanılmasının müvekkilinden kaynaklanmayan nedenlerle imkansız hale geldiğini, kiralanan taşınmazın davacı tarafından davalıya teslim edilmediğini, sözleşmenin 3.maddesi uyarınca yer tesliminin yapılabilmesi için gerekli ruhsatın alınmasının şart olduğunu, davacının teslim etmediği yerin kira bedelini tahsil etmeye çalıştığını, 05/06/2008 tarihli ihtarname ile sözleşmenin haklı nedenle feshedildiğini, bunun üzerine kiraya verenin teminat mektubunu sözleşmenin sona erme tarihi olan 31/12/2012 tarihine kadar olan kira bedelleri için irat kaydedeceğini bildirdiğini, gerekli ruhsat imar durumu nedeniyle alınamayacak olmasına rağmen bu alanı antrepo olarak kullanılmak üzere ihaleye çıkardığını, sözleşmenin ifa imkanının bulunmadığını, 21/08/2009 tarihli ihtarname ile teminat mektubunun iadesi ihtar edilmiş ise de kiraya verenin teminat mektubunu iade etmekten imtina ettiğini, teminat mektubunun iadesi gerektiğini, gerçekleşmesi hiçbir zaman mümkün olmayacak kira sözleşmesine ilişkin olarak fesih tarihi olan 05/06/2008 tarihine kadar 3 aylık kira bedeli olarak toplam 35.400 TL ödediğini, sözleşmenin imza tarihinden itibaren batıl olup ödenen bedelin iadesi gerektiğini belirterek teminat mektubunun nakte çevrilmesinin tedbiren durdurulmasını, şimdilik 35.400 TL kira parası ödemesinin faizi ile birlikte iadesini ve müvekkilinin borçlu bulunmadığının tespitine karar verilmesini talep etmiştir.Mahkemece, 20/12/2012 tarihli karar ile, asıl davanın reddine, birleşen davanın kabulüne, 35.400 TL."nin birleşen dava tarihinden itibaren ticari faizi ile birlikte davacı-birleşen davanın davalısından tahsili ile davalı-birleşen davanın davacısına ödenmesine karar verilmiş, hükmün davacı- birleşen davanın davalısı tarafından temyiz edilmesine üzerine, asıl davanın reddine ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile dosyadaki bilgi ve belgeler doğrultusunda kiracının sözleşmeyi haklı nedenle feshettiğinin kabulü gerektiği, kira sözleşmesinin 4.maddesinde ruhsatların alınması tarihine kadar kiraların % 20" sinin ödeneceği kararlaştırılmış olup, davacı kiracıya, ödenmesi gereken %20 kira parasının iadesinin söz konusu olamayacağı, Mahkemece, kira sözleşmesinin 4.maddesi üzerinde durularak sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği belirtilerek hükmün birleşen dava yönünden bozulmasına karar verilmiştir.Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, Asıl dava olan Mahkemenin 2015/203 E. sayılı dosyanın kesinleşmesi ile bu konuda tekrar hüküm kurulmasına yer olmadığını, birleşen Mahkemenin 2011/169 E. sayılı davası yönünden; Davanın Kabulüne, 35.400,00-TL nin birleşen davanın dava tarihi olan 07/02/2011 tarihinden itibaren ticari faizi ile birlikte davacı birleşen davanın davalısından tahsili ile davalı birleşen davanın davacısına ödenmesine, Yatırılan Teminatın davacı birleşen davanın davalısından tahsili ile davalı birleşen davanın davacısına ödenmesine karar verilmiş, hüküm davacı- birleşen davanın davalısı tarafından temyiz edilmiştir.
1-) Dosya kapsamına, toplanan delillere, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verilmiş olmasına ve takdirde de bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı-karşı davalının asıl davaya yönelik temyiz itirazları yerinde değildir.
2-) Davacı- birleşen davanın davalısının diğer temyiz itirazlarına gelince;Mahkemece, 20/12/2012 tarihli ilk kararda, teminat mektubu ile ilgili olarak bir karar verilmemiş, hüküm davalı- birleşen davanın davacısı tarafından temyiz edilmediğinden hüküm onun yönünden kesinleşmiştir. Bu husus davacı- birleşen davanın davalı taraf yararına usuli kazanılmış hak oluşturduğundan bozma sonrasında davalının usuli kazanılmış hakkı ihlal edilerek yatırılan teminatın davacı birleşen davanın davalısından tahsili ile davalı birleşen davanın davacısına ödenmesine karar verilmiş olması doğru değildir.
3-) Davaya dayanak yapılan ve hükme esas alınan 05/02/2008 başlangıç tarihli kira sözleşmesinin 4. maddesinde "Kiralanan taşınmazın sözleşme imza tarihi kira başlangıç tarihidir. Ancak gerekli ruhsat ve izinlerin alınmasına kadar işletme öncesi kira bedeli olarak belirlenen kira bedelinin % 20"si alınır. " düzenlemesi yer almaktadır. Kira sözleşmesinde aylık kira bedeli 37.500 TL olarak kararlaştırılmıştır. Davalı-birleşen davanın davacısı tarafından 35.400 TL kira bedeli ödendiği sabit olup söz konusu ödenen kira bedelinin sözleşmede kararlaştırılan kira bedelinin % 20"si olduğu anlaşılmaktadır. Sözleşmenin 4. maddesi gereği ödenen kira bedelinin % 20"sini aşan bir ödeme olmadığına göre bu durumda, kira bedelinin iadesi talebinin reddi gerekirken yazılı şekilde talebin kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Kabule göre de, Mahkemece hükmün gerekçesinde, kira sözleşmesinin 4. maddesinde ödenmesi gereken % 20 kira parasının ödendiği, taraflar arasında ödemenin 35.400,00-TL konusunda uyuşmazlık olmadığı, bu bağlamda bu paranın iadesinin mümkün olmadığı belirtildiği halde hükmün sonuç kısmında, birleşen davanın kabulü ile 35.400,00-TL" nin tahsiline karar verilerek hükmün gerekçesi ile sonuç kısmı arasında çelişki yaratılması da usul ve yasaya uygun olmadığından hükmün bozulmasına karar vermek gerekmiştir.SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenler ile davacı-birleşen davanın davalısı kiraya verenin asıl davaya yönelik temyiz itirazlarının reddine, ikinci ve üçüncü bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının yerinde olduğundan kabulü ile birleşen davaya yönelik hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince davacı-birleşen davanın davalısı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 22/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.