Hukuk Genel Kurulu Esas No: 2012/22-1313 Karar No: 2012/999
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2012/22-1313 Esas 2012/999 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davanın alacak talebine ilişkin olduğu ve kabul edilmesine dair kararın temyiz edildiği belirtilen kararda, önceki özel daire kararının bozulması sonucu mahkeme kararının direnme şeklinde devam ettiği ifade edilmektedir. Temyiz eden davalı vekilinin harçlarını tam olarak yatırdığı ancak nispi harca tabi bir dava olmadığı için maktu harcın alınması gerektiği belirtilmiştir. Bunun yanı sıra temyiz eden tarafın harçtan istisna ya da muafiyetinin olup olmadığının belirtilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Sonuç olarak eksikliklerin giderilmesi için dosyanın geri çevrilmesi kararı verilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri Harçlar Kanunu'nun 492. maddesi ve Türk Medeni Kanunu'nun 356. maddesidir.
Taraflar arasındaki “alacak” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Eğirdir Asliye Hukuk (İş) Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 13.1.2012 gün ve 2010/110 E. 2012/39 K. sayılı kararın incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 22. Hukuk Dairesinin 12.4.2012 gün ve 2012/3066 E.7027 K. sayılı ilamı bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN: Davalılar vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü: Dava, tasarruf teşvik ve nema alacağı istemine ilişkindir. İstemin kabulüne dair verilen kararın temyiz edilmesi üzerine yukarıda başlık kısmında belirtilen özel daire kararı ile hüküm bozulmuş, mahkemece önceki kararda direnilmiştir. Direnme kararı davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir. Mahkemece istemin kabulüne dair kararı temyiz edenlerden davalı Eğirdir Belediye Başkanlığı vekili süresi içerisinde temyiz dilekçesini ibraz ettiği ve aynı tarih içerisinde hakim tarafından havalesi yapılarak temyiz defterine kayıt edildiği ve 21,15 TL maktu temyiz karar harcı ile 103,50 TL temyiz başvuru harcı yatırıldığı anlaşılmaktadır. Maktu harca tabi davaların reddine ve kabulüne dair kararlar ile nispi harca tabi davaların reddine dair kararların temyiz edilmesi halinde temyiz tarihindeki 492 sayılı Harçlar Kanunu uyarınca kararı temyiz eden taraftan maktu temyiz karar harcı ve temyiz başvuru harcı alınması gereklidir. Nispi harca tabi davaların kabulüne ilişkin kararların temyizi halinde ise, mahkemece hükmedilen miktar üzerinden hesaplanarak kararda belirtilen nispi karar ve ilam harcının dörtte biri temyiz karar harcı olarak alınması gereklidir. Temyiz isteyen davalı tarafın kendisinin ya da işleminin harçtan istisna ve muafiyetinin bulunmadığı belirgin olmakla temyiz isteminin incelenmesi için temyiz başvurma ve nisbi temyiz karar harcının tahsili gerekir. Bu husus ikmal edilmedikçe temyiz incelemesi yapılamaz. Açıklanan nedenlerle; dosyanın, belirtilen eksiklikler giderilerek Yargıtay’a gönderilmesi için, mahkemeye geri çevrilmesi gerekmiştir. S O N U Ç : Yukarıda yazılı noksanlıkların tamamlanması için dosyanın mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, 28.11.2012 gününde oybirliği ile karar verildi.