Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2016/484 Esas 2016/1359 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Tahliye

İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava kesinleşen icra takibi sebebiyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı,.1. İcra Müdürlüğünün 2014/6151 takip sayılı dosyası ile davalı hakkında başlatmış olduğu haciz ve tahliye istekli icra takibi ile ödenmediği iddia olunan, Ekim 2014 ay kira parasının tahsilini, ödeme emrinin tebliğine rağmen takibe itiraz edilmediğinden ve kira parası yasal süre içerisinde ödenmediğinden bahisle de, kiralananın tahliyesine karar verilmesini talep etmiştir. Davalının yokluğunda yapılan yargılama sonucunda, mahkemece davacı tarafından davalı aleyhine açılan ve mahkemenin 26.03.2015 tarih 2015/13 esas, 2015/87 karar sayılı ilamı ile davalının tahliyesine karar verildiği, o davanın tarafları ve konusunun mevcut dava ile aynı mahiyette olduğu, davacı tarafından aynı konuya ilişkin olarak işbu davanın açıldığından, açılan davanın dava şartı yokluğu nedeniyle usulden reddine karar verilmiştir.
Evrak arasında mevcut karara esas alınan ve incelenen mahkemenin 26.03.2011 tarih, 2015/13 esas, 2015/87 karar sayılı dava dosyasında, davacı, davalının Kasım 2014 ay kira parasının ödenmemesi sebebiyle ... 2. İcra Müdürlüğünün 2014/6339 takip sayılı dosyasına dayanarak, kesinleşen takip sebebiyle kiralananın tahliyesini istemiştir. Her ne kadar işbu davanın tarafları aynı ise de, davalının kira bedellerini ödememesi sebebiyle temerrüde düştüğü ay kira paraları farklı aylara ilişkin olup, bu nedenle de iki ayrı icra takibine konu yapılmışlardır. Bu durumda aynı mahiyette açılan iki ayrı davadan söz edilemeyeceğinden, mahkemece işin esasının incelenmesi ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile davanın reddi doğru değildir. Karar bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 25/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.