Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/8493 Esas 2017/1523 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/8493
Karar No: 2017/1523
Karar Tarihi: 20.02.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/8493 Esas 2017/1523 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahalli mahkeme tarafından verilen mahkumiyet kararı temyiz edilmiş ancak sanığın koşullu salıverilemeyeceği kararda belirtilmemiş. Ancak bu nedenle bozma talebinde bulunulmamış. Kararda aleyhe olan hiçbir itiraz reddedilmemiştir. Ancak, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı belirlenemeyen durumda haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiği tartışılmamıştır. Anayasa Mahkemesi'nin kararı nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunmakta olduğu belirtilmiştir. 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca hüküm BOZULMASINA karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekilde açıklanabilir: 5237 sayılı TCK'nin 58. maddesi tekerrür hükümlerini belirlerken, 108/2. maddesi ikinci defa tekerrür hükümlerinin uygulanmasını düzenler. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesi haksız tahrik hükümlerini açıklar.

3. Ceza Dairesi 2016/8493 E. , 2017/1523 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan hükümde 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesinin uygulanması karşısında, incelemeye konu dosyada 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesi gereğince ikinci defa tekerrür hükümlerinin uygulanması ve sanığın koşullu salıverilemeyeceğinin kararda belirtilmesi gerektiği gözetilmemiş ise de, bu husus aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanığın soruşturma aşamasında savunmasında, olay günü gece 01:30 sıralarında mağdurun gürültülü bir şekilde motosikleti çalıştırması üzerine mağduru uyardığını, ancak mağdurun el kol hareketleri yaparak üzerine geldiğini, aşırı alkollü olan mağdurun kendisine zarar vermesinden korkarak mağduru iteklediğini belirtmesi ve olaya ilişkin görgüye dayalı bilgisi olan tanığın bulunmaması karşısında, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasını gerektirdiği halde bu hususun karar yerinde tartışılmaması,
2) Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas-2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 20.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.