Esas No: 2021/26952
Karar No: 2022/4435
Karar Tarihi: 12.05.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/26952 Esas 2022/4435 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Kararda, sanığın çocuğun cinsel istismarından suçlu bulunarak mahkum edildiği, Bölge Adliye Mahkemesi'nin sanığın istinaf başvurusunu esastan reddettiği ancak yapılan değerlendirmede suçun sarkıntılık düzeyinde kaldığı gerekçesiyle suçun yanlış vasıflandırıldığına karar verildiği belirtildi. Ayrıca, sanığın adli sicil kaydının bulunmadığı ancak yeterli gerekçe oluşturulmadan suçun 62. madde kapsamına sokulduğu ifade edilerek, istinaf başvurusunun kabul edilmesi gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri olarak da, suçun TCK'nın 103. maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerektiği ve adli sicil kaydı olmayan sanıkların 62. madde kapsamında yargılanamayacakları ifade edildi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Burhaniye Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 12.01.2021 gün ve 2019/464 Esas, 2021/5 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurun aşamalardaki samimi ifadeleri, savunma ve tüm dosya kapsamı nazara alındığında, ilk derece mahkemesince sanığın olay günü mağduru yanağından öperek kalça ile cinsel organına kıyafeti üzerinden dokunması şeklindeki fiziksel temas içeren eylemlerinin kısa süreli, ani ve kesintili gerçekleşmesi nedeniyle sarkıntılık düzeyinde kaldığı gözetilerek hüküm kurulması gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde uygulama yapılması karşısında, söz konusu karara yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kabule göre de;
İlk derece mahkemesince herhangi bir adli sicil kaydı ile dosyaya yansıyan olumsuz kişilik özelliği bulunmayan sanık hakkında kanundaki bir takım ifadelerin tekrarlanması suretiyle oluşturulan yetersiz gerekçeyle 5237 sayılı TCK’nın 62. maddesinin tatbikine yer olmadığına hükmedilmesi karşısında, anılan karara yönelik istinaf başvurusunun kabulü gerekirken esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 08.06.2021 gün ve 2021/1307 Esas, 2021/1474 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 12.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
