Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
İİK"nun 82/12. maddesi gereğince, borçlunun "haline münasip" evi haczedilemez. Bir meskenin borçlunun haline uygun olup olmadığı adı geçenin haciz anındaki sosyal durumuna ve borçlu ile ailesinin ihtiyaçlarına göre belirlenir. Buradaki "aile" terimi, geniş anlamda olup, borçlu ile birlikte aynı çatı altında yaşayan, bakmakla yükümlü olduğu kişileri kapsar. İcra mahkemesince, borçlunun sözü edilenlerle birlikte barınması için zorunlu olan haline münasip meskeni temin etmesi için gerekli bedel bilirkişilere tesbit ettirildikten sonra, haczedilen yerin kıymeti bundan fazla ise satılmasına karar verilmeli ve satış bedelinden yukarıda nitelikleri belirlenen mesken için gerekli olan miktar borçluya bırakılmalı, kalanı alacaklıya ödenmelidir. Bu kıstasları aşan nitelik ve evsaftaki yerlerle, makul ölçüleri geçen oda ve salonu kapsayan ve ikamet için zorunlu öğeleri içeren bir meskenin dışındaki yerler, maddede öngörülen amaca aykırıdır. Borçlunun görev ve sıfatı kendisinin yukarıda belirlenenden daha görkemli bir meskende ikamet etmesini gerektirmez .
Somut olayda, meskeniyet iddiası nedeniyle haczedilmezlik şikayetinde bulunulan taşınmazın Nazili İlçesinde 1538 ada 3 parselde kayıtlı bulunan 1 nolu bağımsız bölüm numaralı taşınmaz olduğu, tamamının borçlu adına kayıtlı olduğu görülmüştür.
Talimat icra dairesince yapılan keşif sonrasında alınan 2.3.2011 tarihli inşaat mühendisi bilirkişi raporunda taşınmazın değerinin 49.737,71 TL olduğunun tespit edildiği, ancak bu raporda haline münasip edinebileceği ev değerinin belirtilmediği, alacaklının bu rapora itirazı üzerine aynı mahkemece yapılan ikinci keşif sonrası alınan ve 25.8.2011 tarihli mülk bilirkişisi tarafından hazırlanan raporda ise taşınmaz rayicinin 95.000 TL - 100.000 TL arasında olup, haline münasip bu konumdaki bir evin en az 65.000 TL - 70.000 TL bedelle alınabileceğinin belirtildiği ve mahkemece alınan son bilirkişi raporuna göre yazılı şekilde sonuca gidildiği anlaşılmıştır.
Alınan son rapor bu hali ile hüküm kurmaya elverişli değildir. Diğer yandan asıl olan borcun ödenmesi olup, borçlunun mutlaka meskeniyet şikayetinde bulunduğu yerde veya o yere yakın bir yerde meskeninin bulunması da zorunlu değildir. Bu nedenle borçlunun daha mütevazi niteliklere sahip yerlerde haline münasip meskeni edinebileceği miktarın belirtilmemesi doğru görülmemiştirMahkemece bilirkişiden ek rapor alınarak her iki bilirkişi raporundaki taşınmazın değeri konusundaki çelişki de giderilecek şekilde ve borçlunun bulunduğu yerden daha mütevazi koşullara sahip yerlerde haline münasip evi alabileceği değerin belirlenmesi gerekir. Bu tespitlerden sonra borçlunun haline münasip ev alması için gereken bedelin kendisine, artanın alacaklıya ödenmesine, satışın borçlunun haline münasip evi alabileceği miktardan az olmamak üzere yapılmasına karar verilmesi gerekirken eksik incelemeyle ve yetersiz rapora dayalı olarak yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir. 
SONUÇ :Alacaklının temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK."nun 366. ve HUMK."nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 29/05/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.