MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Talep eden ... tarafından, karşı taraf ... aleyhine 03/07/2015 gününde verilen dilekçe ile aracın iş makinesi olduğunun ve mülkiyetin tespitinin istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; tespit talebinin reddine dair verilen 18/11/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi tespit isteyen tarafından istenilmekle dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Tespit isteyen, aracın iş makinesi olduğunu ve mülkiyetin kendisine ait olduğunu delil tespiti şeklinde istemiştir.
Yerel mahkemece, yapılan keşif ve bilirkişi raporunda belirtilen araç şase ve motor numarasıyla talep edenin sunmuş olduğu faturadaki araç özelliklerinin bire bir uymadığı gerekçesiyle tespit isteyenin talebinin reddine karar verilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesinde; "Bölge Adliye Mahkemelerinin 26/9/2004 tarihli ve 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkındaki Kanunun geçici 2. maddesi uyarınca Resmi Gazetede ilan edilecek göreve başlama tarihine kadar 1086 sayılı Kanunun temyize ilişkin yürürlükteki hükümlerinin uygulanmasına devam olunur." şeklinde düzenleme yapıldığı anlaşılmaktadır.
Yukarıdaki yasal düzenleme ile 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun "temyiz edilebilen kararlar" başlıklı 427. maddesi ve "temyiz edilemeyen kararlar" başlıklı 428/4. maddesi birlikte değerlendirildiğinde; çekişmesiz yargı niteliğinde olan delil tespiti istemi aynı zamanda nihai karar niteliğinde de olmadığından temyiz edilebilen kararlardan değildir. Şu halde, davacının temyiz dilekçesinin reddine karar verilmelidir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle talep edenin temyiz dilekçesinin reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 21/04/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.