Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2017/1287 Esas 2017/9751 Karar Sayılı İlamı

Davacı, yaşlılık aylığının iptaline ilişkin Kurum işleminin iptaline, yaşlılık aylığının tekrar 16/07/2011 tarihinden itibaren bağlanması gerektiğinin tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.



K A R A R

Davacı, 3201 sayılı Yasaya göre borçlanması sonucu bağlanan yaşlılık aylığının iptaline yönelik Kurum işleminin iptali ile yaşlılık aylığının 16.07.2011 tarihinden itibaren tekrar bağlanmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemenin davacının kurum işleminin iptali talebinin reddine dair 16.07.2014 tarihli kararı, Dairemizin 2014/18003 Esas sayılı ilamı ile ""Mahkemece, kesin dönüş koşulunun yerine getirilmemesi nedeniyle davacının 31.12.2011 tarihinden önceki aylıklara hak kazandığı yönündeki talebin reddine karar verilmesi doğru ise de, davacının kesin dönüş koşulunu hangi tarihte yerine getirdiği kesin olarak saptanmadan 01.01.2012 tarihinden itibaren aylıkların yeniden bağlanması gerektiğinin tespiti isteminin de reddine karar verilmesi doğru değildir.Yapılacak iş, davacının 01.01.2012 tarihi ve sonrasında yurda kesin dönüş koşulunu yerine getirip getirmediğini belirleyerek ,kesin dönüş koşulunun sağlandığı tarihi takip eden aybaşından itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitine karar vermekten ibarettir"" gerekçeleriyle bozulmuştur. Bozmaya uyan Mahkemece, davanın kısmen kabulüne,davacının 01.01.2004-02.09.2007 tarihleri arası yaşlılık aylıklarını iptal eden kurum işleminin iptaline, davacıya 01.01.2012 tarihinden itibaren yeniden yaşlılık aylığı bağlanmasına, fazlaya dair iptal talebinin reddine karar verilmiştir.
Davacının 31.12.2011 tarihine kadar kesin dönüş koşulunu yerine getirmediği, bu nedenle davacının bu tarihten önceki aylıklara hak kazandığı yönündeki talebin reddine karar verilmesinin doğru olduğu, Dairenin 12.03.2015 günlü bozma ilamında belirtilip, bu husus bozma kapsamı dışında bırakılarak kesinleşmiştir. 10.02.2012 tarihli yurt dışı hizmet belgesinde,01.01.2004-02.09.2007 tarihleri arasında davacının yurt dışında sigortadan muaf cüzi çalışma kapsamında çalışmasının devam ettiği, 19.08.2015 tarihli yurt

./..




dışı hizmet cetvelinde 01.07.2003-30.06.2007 arasında çalışması görünmediği, ancak kurumca davacının kesin dönüş şartını yerine getirmediği gerekçesiyle 10.11.2010 tarihinde borç kaydı yapılarak davacıdan yersiz ödemelerin tahsil edilmesine ilişkin 18.07.2011 tarihli yazı ekindeki borç tablosu incelendiğinde kurumun zaten 19.06.2003-19.07.2007 döneminde ödenen aylıkların iadesini talep etmemiş olduğu anlaşılmaktadır.
Mahkemece, davacıya 01.01.2012 tarihinden itibaren yeniden yaşlılık aylığı bağlanmasına, fazlaya dair talebin reddine karar verilmelidir.
O halde, tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 27.11.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.