Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/6774 Esas 2019/2667 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/6774
Karar No: 2019/2667
Karar Tarihi: 26.02.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/6774 Esas 2019/2667 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, sanığın taksirle yaralama suçundan mahkumiyetine hükmetti. Ancak sanık tarafından temyiz edildi ve dosya incelenerek gereği düşünüldü. Sanığa isnat edilen suçun uzlaşmaya tabi olduğu, ancak soruşturma aşamasında usulüne uygun uzlaştırma işlemi yapılmadan kamu davasının açıldığı belirlendi. Bu nedenle, 6763 sayılı Kanun'un 35. maddesi ile yapılan değişiklikte dikkate alınarak 5271 sayılı CMK’nın uzlaşma başlıklı 253. ve 254. maddelerinde düzenlenen uzlaşma hükümleri uygulanıp, sonucuna göre karar verilmesine zorunluluk bulunduğu belirtildi. Sanığın temyiz itirazları yerinde görüldüğünden, hüküm bu nedenle bozuldu. Kanun maddeleri olarak ise, 5271 sayılı CMK’nın uzlaşma başlıklı 253. ve 254. maddeleri, 6763 sayılı Kanun'un 35. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi belirtildi.

12. Ceza Dairesi 2017/6774 E. , 2019/2667 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığa isnat edilen taksirle yaralama suçunun 5271 sayılı CMK"nın 253/1. maddesi gereğince uzlaşmaya tabi olduğu, soruşturma aşamasında usulüne uygun uzlaştırma işlemi yapılmadan kamu davasının açıldığı, mahkemenin de belirtilen eksikliği gidermediği anlaşılmakla, hükümden sonra 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 35.maddesi ile yapılan değişiklikte dikkate alınarak 5271 sayılı CMK’nın uzlaşma başlıklı 253. ve 254. maddelerinde düzenlenen uzlaşma hükümleri uygulanıp, sonucuna göre karar verilmesinde zorunluluk bulunması nedeniyle,
Sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeksizin hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 26.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.