4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/6619 Esas 2018/257 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6619
Karar No: 2018/257
Karar Tarihi: 11.01.2018

4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/6619 Esas 2018/257 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hükümde, sanığın 4733 sayılı Kanuna muhalefet suçundan hükümlü olduğu ve müsadere cezasına çarptırıldığı belirtilmiştir. Ancak, hükümde adli para cezasının taksitlendirilmesiyle ilgili kısımda yer alan kısıtlayıcı ifadelerin yasaya aykırı olduğu gerekçesiyle temyiz edilerek incelenmiştir. Yapılan incelemede, TCK'nun 53. maddesiyle ilgili Anayasa Mahkemesi'nin 2015 tarihli iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği belirtilmiş ve adli para cezasının tamamının tahsil edileceğinin belirtilmesinin yasaya aykırı olduğu sonucuna varılmıştır. Bu nedenle, hükümdeki kısıtlayıcı ifadeler çıkartılarak diğer kısımların aynen bırakılması ve hükümün düzeltilerek onanması kararı verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 4733 sayılı Kanun
- 5739 sayılı Yasa (5. Madde)
- 5237 sayılı TCK (50/6. Madde ve Fıkra)
- 5275 sayılı Yasa (106. Madde, 4. ve 9. Fıkralar)
- 6545 sayılı Yasa (81. Madde, 3. ve 8. Fıkralar)
- 5320 sayılı Yasa (8/1. Madde)
- 1412 sayılı CMUK (322. Madde)

7. Ceza Dairesi 2016/6619 E. , 2018/257 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Anayasa Mahkemesi"nin, TCK.nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24/11/2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemede;
01/03/2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasanın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan "yaptırım" ibaresinin "tedbir" olarak değiştirilip 5275 sayılı Yasanın 106. maddesinin 4. ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenip yine 01/06/2014 tarihli 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile 3. ve 8. fıkralarındaki değişiklikler ve 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde adli para cezasının ödenmemesi durumunda tamamının tahsil edileceğinin belirtilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi uyarınca, hükümden adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin bendin sonundan taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmının tamamının tahsil edileceğine ilişkin kısmın çıkartılması ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11/01/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.