Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/7719 Esas 2019/2665 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7719
Karar No: 2019/2665
Karar Tarihi: 26.02.2019

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/7719 Esas 2019/2665 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan TCK'nın 179/3, 2, 62, 53, 58/6. maddeleri uyarınca mahkum edildi. Ancak, sanığın tekerrüre esas alınan hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı tespit edildi. Bu nedenle TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca, sanığın hukuki durumu ve ilgili kanunların uygulanması hakkında yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtildi. Bu sebeple, hüküm BOZULDU.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 179/3 maddesi: Taksirle bir kişinin ölümüne sebebiyet veren kişi, 2 yıldan 6 yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.
- TCK'nın 2. maddesi: Kanunun suç saydığı fiiller, cezalandırma tarihinde işlendikleri haliyle değerlendirilir.
- TCK'nın 62. maddesi: Birden fazla suçun işlenmesi durumunda, en ağır ceza uygulanır.
- TCK'nın 53. maddesi: Cezanın infazı için gerekli kurallar belirlenir.
- TCK'nın 58/6 maddesi: Cezanın hüküm tarihinde infaz edilmesi gerekmektedir.
- TCK'nın 7/2 maddesi: Suç işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri

12. Ceza Dairesi 2018/7719 E. , 2019/2665 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK’nın 179/ 3, 2, 62, 53, 58/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Giresun 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 05.02.2015 tarihli, 2014/732 Esas, 2015/95 Karar sayılı ilamındaki mahkumiyetin, TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra, 02.12.2016 tarihli ve 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bentler arasında yer alan ve TCK"nın 141. madde ve fıkrasında tanımı yapılan hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; TCK"nın 7/2. madde ve fıkrası uyarınca; “Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.” hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanun"un 253. maddesinde belirtilen esas ve usulü göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile hakkında bahsedilen ilamın esas alınarak TCK"nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunda değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeksizin hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 26.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.