Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/5920 Esas 2019/6221 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nin 155/1, 62, 50/1-a, 52/2-4 maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın sanıkların mahkumiyetine beraatine ilişkin hüküm hükümler, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanın, sanığa ait olup tapu kaydında Vakıbank lehine 85.000 TL bedelli ipotek rehni bulunan Yalova ili ... Köyü"ndeki iki katlı kagir binayı 180.000 TL bedelle satın almak üzere sanık ile anlaştığı, devir için tapuya gidildiğinde gayrimenkul üzerinde ipotek olduğunun anlaşılması üzerine katılanın taşınmazı satın almaktan vazgeçtiği, daha sonra sanığın yoğun isteği üzerine yeniden satın almaya karar vererek sanık ile aralarında anlaşma yaptıkları, anlaşmaya göre katılanın sanığa 95.000 TL nakit para vereceği, 35.000 TL de birikmiş kredi borcunun ödenmesi amacıyla sanığa vereceği, geri kalan 50.000 TL kredi borcunun ise taksitler halinde katılan tarafından ödeneceği şeklinde olduğu, anlaşma gereğince katılanın söz konusu gayrimenkulü kızı Hava Tepegöz adına ipotek ile birlikte satın aldığı, daha sonra sanık ... ile birlikte bankaya giderek 95.000 TL parayı sanığa verdiği, ayrıca 35.000 TL de ipotek borcu için bankaya yatırmak üzere yine sanığa verdiği ancak sanığın söz konusu 35.000 TL"yi ipotek borcuna yatırmayıp kendi bankomat hesabına yatırarak bankadaki başka taksitli borçlarına aktardığı, daha sonradan biriken 140.000 TL borcu katılanın taşınmazı satarak ödemek zorunda kaldığının iddia edildiği somut olayda, katılanın bahse konu parayı banka görevlisine verdiğini beyan etmesi, katılan ile sanık arasında yapılan yazılı sözleşmede de birikmiş kredi borcunun daha sonradan sanık tarafından ödeneceğinin belirtilmiş olması karşısında, sanığın üzerine atılı suçu işlediğinin sabit olmadığı gözetilmeden beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8/1.maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.