MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 30/11/2017 tarih ve 2016/271 E. - 2017/402 K. sayılı kararın davalı TPMK vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 22/02/2019 tarih ve 2018/777 E- 2019/187 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı kurum vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı şirketin 2015/05133 sayılı "emin çavuşoğlu" ibareli marka başvurusunda bulunduğunu, davalı gerçek kişinin 2002/10617 sayılı "MEHMET ÇAVUŞOĞLU" ve 2013/95043 sayılı "ÇAVUŞOĞLU+şekil" ibareli markalarına dayalı olarak başvuruya itiraz ettiğini, itirazın MDB tarafından kısmen kabul edilerek 29. ve 30. sınıftaki malların başvuru kapsamından çıkarıldığını, bu karara yaptıkları itirazın nihai olarak TPMK YİDK tarafından reddedildiğini, oysaki, "ÇAVUŞOĞLU" kelimesinin herkes tarafından kullanılan ve özgün olmayan bir kelime olduğunu, ibareye yapılacak eklemelerle ayırt ediciliğinin sağlanacağını, TPMK nezdinde "ÇAVUŞOGLU" ibaresini taşıyan çok sayıda tescilli marka bulunduğunu, başvuru ile redde mesnet marka arasında iltibasa yol açacak düzeyde benzerlik bulunmadığını ileri sürerek TPMK YİDK"in 2016-M-4933 sayılı kararının iptaline karar verilmesini istemiştir.
Davalı kurum vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Diğer davalı, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, başvuru markası ile itiraza mesnet markalar arasında başvuru kapsamından çıkarılan 29. ve 30. sınıftaki malların tamamı açısından aynılık veya benzerlik olmakla birlikte, işaretsel yönünden benzerlik bulunmadığı, dolayısıyla 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi koşullarının somut olayda bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, TPMK YİDK"in 2016-M-4933 sayılı kararının iptaline karar verilmiştir.
Kararı, davalı Kurum vekili istinaf etmiştir.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince tüm dosya kapsamına göre, davalı Kurum vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı Kurum vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı Kurum vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 10,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı Kurum"dan alınmasına, 15/01/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.