Mahkemesi:Asliye Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı-birleşen dosya davacısı vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen günde davacı-birleşen dosya davalısı vekili Avukat ... ile davalı-birleşen dosya davacısı vekili Avukat ... geldi. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraflar avukatları dinlendikten sonra eksiklik nedeniyle mahalline iade edilen dosya ikmâl edilerek gelmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okundu işin gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -
Asıl ve birleşen davalar, eser sözleşmesinden kaynaklanan alacak talebine ilişkin olup, mahkemece asıl ve birleşen 2018/9 Esas sayılı davanının kabulüne, birleşen 2014/1 Esas sayılı davanın reddine dair verilen karar asıl ve birleşen 2018/9 Esas sayılı davanının davalısı ve birleşen 2014/1 Esas sayılı davanının davacısı iş sahibi idare tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince inceleme yapılarak hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve bozmanın şümulü dışında kalarak kesinleşen cihetlere ait temyiz itirazlarının incelenmesinin artık mümkün olmamasına göre davalı ve birleşen 2014/1 Esas sayılı davanın davacısı iş sahibi idare vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Mahkemece yüklenici tarafından açılan birleşen 2018/9 Esas sayılı davada hüküm altına alınan 2.236.288,00 TL alacağa asıl davanın açıldığı 11.03.2009 tarihinden itibaren faiz yürütülmüştür. Sözleşme tairhinde yürürlükte bulunan mülga 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 101/I maddesinde muaccel bir borcun borçlusunun alacaklarının ihtarıyla temerrüde düşeceği ya da aynı maddenin ikinci fıkrasına göre kararlaştırılan kesin vadenin geçmesiyle temerrüde düşeceği düzenlenmiştir.
Dava konusu somut olayda, davadan önce temerrüt ihtarı bulunmadığı gibi kesin vade de bulunmadığından birleşen davada hüküm altına alınan alacağa asıl dava tarihinden itibaren faiz uygulanması doğru olmamıştır. Asıl ve birleşen 2018/9 Esas sayılı davanın davalısı ve birleşen 2014/1 Esas sayılı davanın davacısı iş sahibi idare vekili temyiz dilekçesinde, birleşen 2018/9 Esas sayılı davada hüküm altına alınan 2.236.288,00 TL’ye asıl davadaki ıslah tarihi olan 03.02.2016 tarihinden itibaren faiz işletilmesi gerektiğini ileri sürmüştür. Bu nedenle birleşen 2018/9 Esas sayılı davada kabul edilen alacağa iş sahibi idare vekilinin temyiz dilekçesindeki beyanı da dikkate alınarak 03.02.2016 tarihinden itibaren faiz uygulanması gerekirken, asıl dava tarihinden itibaren faiz uygulanması doğru olmamıştır. Kararın bu nedenle bozulması gerekir ise de; yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK’nın 438/VII. maddesi gereğince düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle asıl ve birleşen 2018/9 Esas sayılı davanın davalısı ve birleşen 2014/1 Esas sayılı davanın davacısı iş sahibi idare vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca kabulü ile kararın hüküm fıkrasının “Birleşen 2018/9 Dosyamız yönünden” başlıklı kısmının 1. bendinde yer alan “11.03.2009” tarihinin hükümden çıkarılarak yerine “03.02.2016” tarihinin yazılmasına, hükmün değiştirilmiş bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 2.037,00 TL duruşma vekâlet ücretinin davacı-birleşen dosya davalısı yükleniciden alınarak Yargıtay"daki duruşmada vekille temsil olunan davalı-birleşen dosya davacısı iş sahibine verilmesine, ödenenden 5766 sayılı Kanun"un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 655,50 TL Yargıtay başvurma harcının mahsup edilerek, varsa fazla alınan temyiz harcının temyiz eden davalı-birleşen dosya davacısına iadesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 27.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.