MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı ... 7. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 12/02/2016 gün ve 2015/475-2016/67 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK 21/07/2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı kanun ile değişik 427/2 maddesi hükmüne göre, miktar veya değeri 1.000,00 TL"yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir. Bu miktar karar tarihi olan 12/02/2016 tarihi itibariyle 2.190,00 TL"dir.
Dava dilekçesinde 866,67 TL"nin tahsiline karar verilmesi talep edilmiş olup, mahkemece görevsizlik kararı verilmiştir. Davacı vekili tarafından yerel mahkeme kararının temyizi istenmiş olup, davacı tarafından davaya konu edilen miktar yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kalmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kurulu kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 20.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.