10. Ceza Dairesi Esas No: 2014/14714 Karar No: 2018/6693
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/14714 Esas 2018/6693 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan yargılanan sanık hakkında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar vermiştir. Ancak, tedbirin infazına ilişkin yapılan tebligatın usulüne uygun olmadığı ve sanığın bilinen en son adresine değil, MERNİS adresine yapıldığı tespit edilmiştir. Bu nedenle, tedbirin infazına devam kararı yerine mahkumiyet hükmü kurulmuştur. Sanık hakkında verilen cezanın ertelenmesine karar verilirken, kişilik özellikleri gerekçe gösterilerek hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir. Ancak, bu karar yasaya aykırıdır ve hüküm bozulmuştur. Kararda 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. ve 21. maddeleri, TCK'nın 51. maddesi, CMK’nın 231. maddesi gibi kanun maddelerine değinilmiştir.
10. Ceza Dairesi 2014/14714 E. , 2018/6693 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : . Sulh Ceza Mahkemesi Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet hükmünün ertelenmesi
Dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: 1- 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesine göre, tebligatın bilinen en son adrese yapılması gerekir. Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat bu adrese yapılır. Buna göre, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı hükmedilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazına ilişkin Fethiye Denetimli Serbestlik ve Yardım Merkezi Şube Müdürlüğü tarafından çıkarılan davetiyenin sanığın 12/12/2012 tarihinde talimatla alınan savunmasında bildirdiği bilinen en son adresi yerine anılan yasal düzenlemeye uyulmadan doğrudan mernis adresi olan “... Fethiye/MUĞLA” adresine Tebligat Kanunu’nun 21. maddesinin 2. fıkrasına göre tebliğe çıkarıldığı, yapılan tebligatın usulüne uygun olmadığı anlaşıldığından, sanık hakkında tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazının devamına karar verilmesi gerekirken, yargılamaya devam edilerek mahkûmiyet hükmü kurulması, 2- Kabule göre; sanık hakkında yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dikkate alınarak TCK"nın 51. maddesi gereğince cezasının ertelenmesine karar verilmiş ise de, daha lehe olan CMK’nın 231. maddesinin uygulanmamasına karar verilirken sanığın kişilik özellikleri gerekçe gösterilerek yetersiz gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi, Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 02/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.