MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 29/04/2015 tarih ve 2014/218-2015/118 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin ...’ye 2012/... numarası ile “...” markasının tescili için başvuruda bulunduğunu, davalı vekilinin emsal markalarını göstererek itirazda bulunduğunu, YİDK 31.03.2014 tarih ve 2014-M-4557 sayılı kararı ile davalı adına kayıtlı markalar ile aynı mal ve hizmete ilişkin olduğu ve markalar arasında karıştırılma ihtimali olduğu gerekçesiyle marka tescil isteminin reddine karar verdiğini, kararın hukuka aykırı olduğunu iddia ederek YİDK kararının iptali ile markasının tesciline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı şirket vekili, dava konusu marka başvurusundaki ibare ile müvekkilinin tescilli markalarının birbirine benzer olduğunu, karıştırılma ihtimali doğurduğunu, markaların okunuşlarının aynı olduğunu, tüketicilerin her iki markayı aynı anda her zaman görüp detaylarını karşılaştırma imkânı olmadığını, bu markaları karıştırabileceğini ve tüketicinin anlamsal bazda farklılığını düşünemeyeceği, işletmelerin arasında bir bağ olduğunu düşünebileceğini savunarak tescil isteminin reddi ile davanın reddini istemiştir.
Davalı ... vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre; davalının ..., ..., ... markaları ile davacının şekil+... marka başvurusunun kapsamındaki mal ve hizmetlerin aynı/aynı tür olduğu, dava konusu başvuru ile davalının markaları arasında 556 sayılı KHK’nın 7/1-b maddesi anlamında ayniyet derecesinde benzerlik bulunmadığı fakat taraf markaları arasında 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesi anlamında iltibas tehlikesi bulunduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Mahkemece, davacı marka başvurusu ile davalı markaları arasında 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi anlamında işaretlerin iltibas yaratacak şekilde benzer oldukları gerekçesiyle davanın reddine karar verilmişse de, uyuşmazlık konusu başvurunun kapsadığı hizmetlerin niteliği itibarıyla bu hizmetlerin alıcılarının dikkatli ve seçici kişilerden oluşacağı, bu bakımdan işaretler arasındaki benzerliğe karşın ortalama tüketici nezdinde karıştırılma tehlikesine yol açılmayacağının gözetilmesi gerekirken davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 20/03/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.