Hırsızlık - işyeri dokunulmazlının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/37030 Esas 2017/913 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/37030
Karar No: 2017/913
Karar Tarihi: 30.01.2017

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/37030 Esas 2017/913 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hırsızlık, işyeri dokunulmazlının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum edildi. Temyiz istemi incelendiğinde, doğrudan hükmolunan adli para cezalarının 3.000 TL dahil üzerinde olduğu durumlarda mahkumiyet hükmünün temyiz edilemeyeceği belirtildi. Bu nedenle, mala zarar verme suçundan verilen hükümde sanık tarafından yapılan temyiz itirazı reddedildi. Ayrıca, hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler de incelendi ve anılan suçlara ilişkin TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verildiği belirtildi. Sanık tarafından yapılan temyiz itirazları da reddedilerek hükümlerin onanmasına karar verildi.
Kanun maddeleri:
- 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 324/4. maddesi
- 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü

2. Ceza Dairesi 2014/37030 E. , 2017/913 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Doğrudan hükmolunan adli para cezalarının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının ve hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 saylı CMK’nın 324/4. maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL’den az olduğu halde yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıktan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerine bırakılmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 30/01/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.