Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/4820 Esas 2017/5090 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : Sanığın, ..."i kasten öldürme suçundan;
TCK"nun 81/1, 62/1, 53, 63 maddeleri uyarınca, 25 yıl hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

1-) Adli sicil kayıtlarına göre, sanık hakkında İzmir 3. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 21/10/2014 kesinleşme tarihli uyuşturucu madde satın almak suçundan verilen 10 ay hapis cezasının tekerrüre esas olduğu anlaşılmasına rağmen, sanık hakkında TCK.nun 58. maddesinin uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2-) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."ın maktül ..."e yönelik kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçun niteliği tayin, bozma nedeni saklı kalmak kaydıyla cezayı azaltıcı bir sebep bulunmadığı takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
A-) Oluşa ve dosya kapsamına göre; Sanğın eniştesi olan maktülün evinde kaldığı, maktülün bu durumdan hoşnut olmaması nedeniyle sanık ve maktül arasında çıkan tartışmada, sanığın aksi kanıtlanamayan savunmasına göre, maktülün sanığa hakaret etmesi nedeniyle sanık hakkında asgari düzeyde haksız tahrik indirimi uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi,
B-) Kabule göre de; İddianamede ve Cumhuriyet savcısının esas hakkında
mütalaasında haksız tahrik hükümlerini düzenleyen 5237 sayılı TCK"nun 29. maddesinin uygulanmasının talep edilmiş olmasına karşın 5271 sayılı CMK"nun 226. maddesi uyarınca sanığa ek savunma hakkı verilmeden yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
C-) Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen hususların gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin ve Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 13/12/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.