MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, iptal edilen yaşlılık aylığının kesildiği tarihten itibaren 506 sayılı Yasa kapsamındaki sigortalılığı nazara alınarak tekrar bağlanmasına, sigortalılığından dolayı prim borcu olmadığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.



K A R A R
Temyiz isteminin yerel mahkemece reddine dair 03.02.2017 tarihli hükmün temyizen incelenmesinin davalı SGK vekili tarafından istenilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Temyiz olunan karar temyiz isteminin reddine ilişkindir.
Olayda, 08.11.2016 tarihli kısa karar, tarafların yüzüne karşı verilmiş olup gerekçeli karar davalı vekiline 06.12.2016 tarihinde tebliğ olunmasına rağmen davalı kurum vekili 8 günlük süreyi fazlasıyla geçirerek 20.01.2017 tarama tarihli dilekçesi ile kararı temyiz ettiğini bildirmiş, temyiz talebinin 03.02.2017 tarihli ek karar ile reddine karar verilmiş ve davalı Kurum vekili bu kez temyizin reddi kararını süresinde temyiz etmiştir.
O halde, 8 günlük temyiz süresi fazlasıyla geçtiği için davalı kurum vekilinin temyiz dilekçesinin reddi cihetine gitmek gerektiğinden davalı kurum vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan 2016/302E-2016/430K sayılı 03.02.2017 tarihli Ek Kararın onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan 2016/302E-2016/430K sayılı 03.02.2017 tarihli ek kararın ONANMASINA, 23.11.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.