6136 sayılı Yasaya aykırılık ve genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/14439 Esas 2014/3745 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/14439
Karar No: 2014/3745
Karar Tarihi: 19.02.2014

6136 sayılı Yasaya aykırılık ve genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/14439 Esas 2014/3745 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas bir tek sabıkası bulunduğu anlaşıldığından hakkında mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanırken 6136 sayılı Yasaya aykırılık ve genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme suçundan hükümlü bulunarak müsadere edilmesine karar verildi. Ancak, hükümde 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi uyarınca sanığın haklarından bir kısmının yoksun bırakılması gerektiği gözetilmediği belirlendi. Bu nedenle, kararın düzeltilerek onanmasına karar verildi. Kanun maddeleri; 6136 sayılı Yasaya aykırılık ve genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme suçunun cezasını belirleyen kanun maddesi açıklanmamıştır. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi üzerine değinilirken, sanığın kendi alt soyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerektiği açıklanmıştır.

8. Ceza Dairesi 2013/14439 E. , 2014/3745 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık ve genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme
HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas bir tek sabıkası bulunduğu anlaşıldığından hakkında mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanırken sabıkasına ilişkin bu ilamın tekerrüre esas alınması mümkün görülmüştür.

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen kanıtlara, mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre sanığın yerinde görülmeyen sair itirazlarının reddine, ancak:

5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerden 5237 sayılı 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak yerlerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi alt soyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 19.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.