MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 07/09/2015 tarih ve 2013/217-2015/207 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin uzun yıllardan beri mobilya üretim ve satış işiyle iştigal ettiğini, Türkiye"nin bir çok yerinde bayileri aracılığıyla faaliyet gösterdiğini, müvekkili adına 2011/... sayı ile tescilli (1), (3), (12) ve (24) numaralı koltuk takımı tasarımlarının davalı tarafından birebir ya da önemle derecede benzerlerinin üretildiğini, kataloglandırıldığını ve satışa sunulduğunu, davalının fiilinin tasarım hakkına tecavüz oluşturduğunu ve haksız rekabet teşkil ettiğini ileri sürerek davalının fiilinin tecavüz olduğunun tespitine, tasarımdan doğan haklara ilişkin tecavüzün giderilmesine, durdurulmasına, önlenmesine, tecavüz teşkil eden ürünlere ve üretimde kullanılan her türlü araçlara el konularak imhasına, kararın ilanına, haksız rekabetin önlenmesine, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere ürün başına olmak üzere 554 sayılı KHK’nın 52/2.c maddesine göre şimdilik 1.000,00"er TL maddi ve yine ürün başına olmak üzere 15.000,00"er TL manevi tazminatın reeskont faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; müvekkili tasarımlarının davacı tasarımları ile aynı olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davalı tarafından "...", "...", "..." ve "..." adı altında üretilen ürünlerin davacının tescilli tasarımlarına göre yeni ve ayırt edici olmadığı, benzer olduğu, bu nedenle davalı eyleminin davacının tasarım hakkına tecavüz oluşturduğu ve aynı zamanda haksız rekabet teşkil ettiği gerekçesiyle tecavüzün önlenmesine, tecavüz teşkil eden bu ürünlere el konulmasına, üretimde kullanılan her türlü araçlara el koyma ve imha talebinin reddine, kararın ulusal gazetede ilanına, haksız rekabetin önlenmesine ve 1.828,15 TL maddi tazminat ile 15.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren avans faiz oranını aşmamak koşuluyla reeskont faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 20.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.