4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/1113 Esas 2018/209 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/1113
Karar No: 2018/209

4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/1113 Esas 2018/209 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık hakkında 4733 sayılı Kanuna muhalefet suçu nedeniyle hüküm verilmiş ve hükümlülük ve müsadere cezası verilmiştir. Ancak, Anayasa Mahkemesi'nin bir kararı nedeniyle bu kararda bazı hatalar tespit edilmiş ve bu nedenle karar düzeltilerek onanmıştır. Detaylı olarak kanun maddeleri şöyledir:
-5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin yeniden değerlendirilmesi gerektiği, 1. fıkrasının (c) bendinde kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ve vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesi kararının verildiği ancak altsoyları dışında kalanlara bu hakların cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerektiği gözetilmeden hüküm verildiği belirtilmiştir.
-5739 sayılı yasanın 5. maddesi ile yapılan değişiklikler göz önüne alınarak, adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapis cezasına çevrileceği belirtilmiştir.
-5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi gereği, hükümden TCK'nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak yerine Anayasa Mahkemesi'nin kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK'nun 53/1...3. madde ve

7. Ceza Dairesi 2016/1113 E. , 2018/209 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1)24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanıkların kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyları dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
2)01/03/2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasanın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan “yaptırım” ibaresinin “tedbir” olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasanın 106. maddesinin 4. ve 9. yine 18/06/2014 tarihli 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile 3. ve 8. fıkralarındaki değişiklikler gözönüne alındığında, ayrıca 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde, verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda, ödenmeyen para cezasının hapis cezasına çevrilmesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafıinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince, hükümden TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK.nun 53/1...3. madde ve fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi, hükümde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin belirtildiği ifadelerin bentten çıkartılması ile diğer hususların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/01/2018 günü oybirliğiyle karar verildi.