MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 21/10/2013 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 28/11/2014 günlü kararın Yargıtay’ca duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne, tebligat gideri verilmediğinden duruşma isteminin reddine karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davalının diğer temyizlerine gelince;
Dava, haksız eylemler nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalı ile kısa süre evli kaldıklarını, bu süre boyunca davalının sözel ve fiziksel şiddeti nedeniyle evliliğin çekilmez hal aldığını, boşanma davası sırasında ve boşanma kararından sonra da benzer davranışlarına devam ettiğini, davalının kendisini evlilik birliği devam ederken yaralaması nedeniyle mahkum olduğunu, hakaret ve tehdit ettiğini, asılsız yere çalıştığı kuruma şikayet ederek soruşturma geçirmesine neden olduğunu ve haksız yere savcılığa şikayet etmesi nedeniyle kişilik haklarının zarar gördüğünü belirterek manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalı, yaralama iddiasının doğru olmadığını, bizzat tanıkların yanında bu yaralama olayının gerçek olmadığı halde şikayetçi olduğunu davacının söylediğini, kendisinin hakaret ve tehdit içerikli söz ve mesaj çekmediğini, şikayetlerine da yasal sınırlar içinde olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davaya konu eylemler nedeniyle davacının kişilik haklarının ihlal edildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Türk Borçlar Kanunu’nun 58. maddesi (818 sayılı BK 49. maddesi) hükmüne göre kişilik hakları hukuka aykırı olarak saldırıya uğrayan kimse manevi tazminata hükmedilmesini isteyebilir. Hakim manevi tazminatın miktarını tayin ederken saldırı teşkil eden eylem ve olayın özelliği yanında tarafların kusur oranını, sıfatını, işgal ettikleri makamı ve diğer sosyal ve ekonomik durumlarını da dikkate almalıdır. Miktarın belirlenmesinde her olaya göre değişebilecek özel hal ve şartların bulunacağı da gözetilerek takdir hakkını etkileyecek nedenleri karar yerinde objektif olarak göstermelidir. Çünkü kanunun takdir hakkı verdiği hususlarda hakimin hukuka ve hakkaniyete göre hüküm vereceği Türk Medeni Kanunu’nun 4. maddesinde belirtilmiştir. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi malvarlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır.
Somut olayda; davacı ile davalı arasında hukuk ve ceza davalarının mevcut olduğu;..... Sulh Ceza Mahkemesinin 2012/2140 esas sayılı dosyasında sanık ..."ın katılan ..."a hakaret eylemi nedeniyle mahkumiyet hükmünün açıklanmasının geri bırakıldığı; aynı mahkemenin 2013/752 esas sayılı dosyasında sanık ..."ın katılan ..."a hakaret eylemi nedeniyle mahkumiyet hükmünün açıklanmasının geri bırakıldığı; ..... Sulh Ceza Mahkemesinin 2012/1534 esas sayılı dosyasında ise davalı ..."ın sanık sıfatıyla davacı ..."ı basit şekilde yaralama suçundan mahkumiyet hükmünün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği; Bakırköy Cumhuriyet Başsavcılığının 2012/105840 soruşturma nolu dosyasında müşteki ..."ın davacı ... ve dava dışı kişi hakkındaki konut dokunulmazlığını ihlal ve hısızlık suçundan şikayeti sonucunda delil yetersizliğinden kovuşturmaya yer olmadığına karar verildiği ancak bu dosya içindeki komşu olan tanığın beyanı nazara alındığında davalının şikayet için davacıdan şüphelenmesini haklı kılacak sebeplerin olduğu; yine, davacının kurumuna yapılan şikayetin de emareye dayalı olduğu anlaşılmaktadır. O halde, olayların gelişimi, yaralanmanın derecesi, şikayetlerde şikayeti haklı gösteren emarelerin bulunması ve davacının da davalıya yönelik eylemleri ile yukarıdaki ilkeler birlikte değerlendirildiğinde hükmedilen manevi tazminat miktarı fazladır. Daha alt düzeyde manevi tazminata karar verilmek üzere hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda 2 nolu bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, davalının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 19/04/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.