... vekili avukat ... ile ... İnşaat Teknolojileri San. ve Tic. Ltd. Şti. (Eski Ünvanı ... İnşaat Tur. Gıd. Kır. Giy. San. ve Tic. Ltd. Şti.) aralarındaki dava hakkında ... 26. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 28/04/2015 tarih ve 2014/383-2015/167 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

K A R A R

Davacı, Emniyet Genel Müdürlüğü Personel Dairesi Başkanlığı ile davalı arasında 29.05.2013 tarihinde imzalanan Teknik Şartname ile "Yangın Algılama ve Söndürme Sistemi ve Ekipman Alım işini" davalı şirketin üstlendiğini, teknik şartname uyarınca çağrısı açılan ve müdahale edilmediği tespit edilen arızalar için davalı firmaya 11.400,00 TL cezai işlem bedeli, arızalı cihazın tamiri için 855,00 TL borç çıkartıldığını, Emniyet Genel Müdürlüğü"nün 16 Haziran 2014 tarih ve 83286 sayılı yazısı ile davalıya borcu ödemesi için 30 gün süre verildiği, ancak davalının adresinde bulunmadığı için tebligat yapılamadığını ileri sürerek ve fazlaya ilişkin talep ve dava hakları saklı kalmak kaydıyla 12.285,00 TL tutarındaki ... zararının 11.400,00 TL"lik cezai işlem bedeli için çağrı işleminin başlatıldığı 04/03/2014 tarihinden, arızalı cihazın tamiri için ödenen 855,000 TL için fatura tarihi olan 05/06/2014 tarihinden itibaren işleyecek ticari temerrüt faizi ile birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabul, kısmen reddine, 11.400,00 TL cezai işlem bedeli ve arızalı cihazın tamiri için ödenen 855,00 TL olmak üzere 12.255,00 TL"nin davalı daha önce temerrüte düşürülmediğinden dava tarihi olan 29/08/2014 tarihinden itibaren işleyecek ticari faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL."ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL’yi geçmediğinden HUMK’un 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 07/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.