9. Hukuk Dairesi 2014/33642 E. , 2016/5251 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVALILAR :1-... ADINA AVUKAT ...
2-.... ADINA AVUKAT ...
DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, gece çalışma ücreti, bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle ; müvekkilinin davalı ... "nin sigortalı işçisi olarak Marmara Üniversite Rektörlüğü"nde güvenlik elemanı olarak 17.06.2006- 01.06.2010 tarihleri arasında çalıştığını, davalılar arasında alt/asıl işveren ilişkisinin bulunduğunu, davacının işe girdiği tarihte "16-32" olarak adlandırılan sistemde Pazartesi 16.00"da mesaiye başlayıp Salı günü 08:00"e kadar çalıştığını ve 32 saat dinlenerek Çarşamba 16.00"da işe tekrar başlamak biçiminde haftalık yasal çalışma saatlerinin çok üzerinde ve genellikle gece çalışmasına rağmen fazla mesai ücretlerinin ödenmediğini, davacının bayram ve genel tatil günlerinde de çalışmasına devam etmesine rağmen buna ait ücretinin ödenmediğini, davacının çalıştığı süre boyunca yıllık izinlerini eksik kullandığını ileri sürerek, fazla mesai alacağı , bayram ve genel tatil alacağı, gece çalışması alacağı ve yıllık izin alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı ... vekili cevap dilekçesinde özetle; müvekkilinin diğer davalıya işçi temin ettiğini, ihale ile üstlenilen belirli bir iş bulunmadığını,husumet itirazında bulunduklarını, zamanaşımı defilerinİn olduğunu, davacının çalıştığı döneme ait tüm alacaklarının ödendiğini, davacının son dönemde disiplinsiz davranışlarda bulunmasına ve görevi sırasında uyumasına rağmen müvekkilinin iyiniyetle sözleşmesini feshetmediğini, davacının halen iş sözleşmesinin devam etmesi nedeniyle hukuken yıllık izin alacağı talebinde bulunamayacağını savunarak,davanın reddini istemiştir.
Davalı ... vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının diğer davalının çalışanı olduğunu ve davacının tüm alacaklarının diğer davalı tarafından ödendiğini, davacının müvekkili ile diğer davalı şirket arasındaki ihale ve buna bağlı hizmet alımı sözleşmeleri kapsamında görev yaptığını, taraflar arasında alt/üst işveren ilişkisinin olmadığını, müvekkilinin ihale makamı olduğunu ve davacının işvereni olmadığını, bu nedenlerle husumet itirazında bulunduklarını, zamanaşımı definde bulunduklarını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan deliller,tanık beyanları,bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamının değerlendirilmesinde;davacının 17/06/2006 tarihinden itibaren farklı şirketler bünyesinde davalı üniversitede çalıştığı, banka kayıtları , davacının kıdemi ve işi dikkate alınarak maaşının net 1.360,19 TL olduğu,somut olayda davacının davalı şirketin işçisi olarak diğer davalı üniversitede yardımcı işlerden sayılan güvenlik hizmetinde çalıştığı, bu sebeple davalılar arasında asıl işveren alt işveren ilişkisinin bulunduğunun , davalı üniversitenin asıl işveren, davalı şirketin ise alt işveren olduğu, davacının işçilik alacaklarından her iki davalının müştereken ve müteselsilen sorumlu olacaklarının değerlendirildiği,bilirkişi raporu ve ek raporu doğrultusunda davacının toplam 4.567,61 TL fazla mesai ücreti ve 918,27 TL bayram ve genel tatil ücret alacağı bulunduğu , davalı işverenlik tarafından sözü edilen alacakların ödenmediği kabul edilerek fazla mesai ücret alacağından takdiren %30 hakkaniyet indirimi yapıldığı, yıllık izin alacağı feshe bağlı haklardan olduğundan ve iş akdinin halen devam etmesi nedeniyle davacının yıllık izin alacağı isteminin ise reddine karar verilerek hüküm kurulmuştur.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacı vekili ve davalılar vekillerinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece davalı ... 2547 sayılı Yasa" nın 56/b maddesi uyarınca harçtan muaf olmasına rağmen harçlardan sorumlu tutulması ve davacının taktiri indirim dışında reddedilen 10,00 TL yıllık ücretli izin ve 10,00 TL gece çalışması ücreti alacakları toplamı 20,00 TL olup karar tarihindeki A.A.Ü.T. sinin 12/2 maddesi gereğince hükmedilen vekalet ücreti reddedilen miktarı geçemeyeceğinden davalılar lehine 20,00 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken 1.500,00 TL vekalet ücretine karar verilmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlıkların düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK. nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. Maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
Sonuç:
Hüküm fıkrasının 4, 5 ve 9 numaralı bentlerinin çıkartılarak, yerlerine;
“4- Davalı ... harçtan muaf olduğundan aleyhine harca hükmedilmesine yer olmadığına,
Hükmedilen miktar üzerinden belirlenen 281,13 TL. karar-ilam harcından davacının yatırdığı 24,30 TL peşin harç ile 179 TL ıslah harcı olmak üzere toplamı 203,30 TL. Nin mahsubu ile bakiye 77,83 TL. karar-ilam harcının davalı .... tahsili ile hazineye irat kaydına,
5- Davacının yaptığı 24,30 TL başvurma harcı,24,30 TL peşin harç,179 TL ıslah harcı olmak üzere toplam 227,60 TL harcın davalı ... den tahsili ile davacıya verilmesine,
Davacı tarafça yapılan müzekkere ve tebligat gideri toplamı 110,00 TL ve 300,00 TL bilirkişi ücreti olmak üzere toplam 440,00 TL yargılama giderinin kabul ve red oranına göre belirlenen 164,00 TL. sinin davalılardan müşterek ve müteselsilen alınarak,davacıya verilmesine kalanın davacı üzerinde bırakılmasına,”
9- Davalılar kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihindeki A.A.Ü.T göre reddedilen miktar üzerinden hesaplanan 20,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine” bentlerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz eden davacı ile davalılardan yükletilmesine, 08.03.2016 tarihinde oy birliği ile karar verildi.