Esas No: 2021/23864
Karar No: 2022/4487
Karar Tarihi: 16.05.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/23864 Esas 2022/4487 Karar Sayılı İlamı
9. Ceza Dairesi 2021/23864 E. , 2022/4487 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair İstanbul 12. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 10/02/2021 gün ve 2020/388 esas, 2021/41 karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
İntikal tarihinde 19 yaşında olan mağdurenin ifadelerinde sanık babasının değişik tarihlerde zorla gerçekleştirdiği cinsel saldırı eylemlerini amcası ile annesine anlattığını belirtip, dosyada yer alan ses kaydınında bu durumu teyit etmesine rağmen amca ile annenin beyanlarının alınmaması ve soruşturma evresinde genel cerrahi uzmanınca düzenlenen 11.01.2020 tarihli geçici doktor raporunda kati raporun kadın doğum uzmanınca hazırlandığının belirtilmesine karşılık kesin raporun alındığına dair herhangi bir bilgi ve belgeye rastlanılmaması ve tüm dosya içeriği karşısında ilk derece mahkemesince olaydan haberdar olduğu bildirilen mağdurenin annesi ile amcasının teminiyle ayrıntılı ifadelerinin alınması ve bahsedilen kati raporun araştırılıp bulunduğu takdirde temininden sonra sanığın hukuki durumunun tayini ve takdiri gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
5237 sayılı TCK'nın 62. maddesinde düzenlenen takdiri indirimin uygulanması hususundaki kararların da gerekçeli olmasının zorunlu olduğu ve bu kapsamda kanun maddesinde yer alan bazı tabirlerin tekrarlanması şeklindeki açıklamanın kanun koyucunun aradığı anlamda kanuni ve yeterli gerekçe niteliği taşımadığı gözetildiğinde ilk derece mahkemesince bu hususta denetime elverişli gerekçe içerecek şekilde hüküm kurulması gerekirken yeterli olmayan yazılı gerekçeyle anılan maddenin tatbikine yer olmadığına karar verilmesi karşısında, söz konusu karara yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, katılan Bakanlık vekili ile sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin 15.04.2021 gün ve 2021/588 Esas, 2021/983 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA,
dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 16.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.