MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 16/10/2014 tarih ve 2013/322-2014/399 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, 1 Temmuz 2012 tarihinde yapılacak polis memurluğu yazılı sınavına girebilmek amacıyla 30 Nisan – 11 Mayıs 2012 tarihleri arasında ... Polis Meslek Yüksek Okulu"na 50 TL ücret yatırarak ön başvuru yaptığını, 02/06/2012 tarihinde mülakat sınavına girdiğini ve sınavı kazanarak yazılı sınava girmeye hak kazandığı, müvekkilinin sınav ücreti olarak 04/06/2012 tarihinde 40 TL ücreti davalı Banka"ya yatırdığını, aynı tarihte sınava girmekten vazgeçen bir başka kişinin yerine yanlışlıkla müvekkilinin ödeme fişinin iptal edildiğini, müvekkilinin bu nedenle yazılı sınava giremediğini ve polis olamadığını ileri sürerek, 10.000,00 TL manevi tazminat ile 1.900,00 TL dershane ücreti, 200,00 TL sınava gidiş geliş ücreti, 90,00 TL sınav ücreti olmak üzere toplam 2.190,00 TL ile fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 500,00 TL maddi tazminatın yasal faizleri ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının ödeme fişinin iptalinde banka görevlilerinin hatası bulunduğunu ancak hatalı işlem yapıldığına dair belgenin talep üzerine 29 Haziran 2012 tarihinde düzenlenerek Polis Meslek Yüksek Okulu ve ÖSYM’ye fakslandığını, davacının yazılı sınava girememesinde asıl sorumlunun işlem yanlışlığı yapıldığına dair belgeyi dikkate almayan ÖSYM ve Polis Meslek Yüksek Okulu olduğunu, davacının sınava gireceği ve kazanacağına dair faraziyelere dayalı olarak tazminata hükmedilemeyeceğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davacıya ait sınav ücreti dekontunun yanlışlıkla iptali suretiyle davalının basiretli tacir gibi davranma yükümlülüğünü yerine getirmediği, bu nedenle sorumlu olduğu, davacı vekilinin dershane ücreti talebinin davacının dershaneye sadece polis sınavına girmek için gittiği ispatlanamadığından reddi gerektiği, sınav için ...’dan ...’e gidişi dönüş yol masrafı ve makul sayılabilecek yeme içme masrafı da birlikte toplam 200,00 TL ile sınav ücreti olan 90,00 TL olmak üzere toplam 290,00 TL"nin davalıdan tahsili ile davacının sınava girme hakkını kaybetmesinin manevi olarak üzüntü yaratması kaçınılmaz olduğundan 5.000,00 TL manevi zararın kabulü gerektiği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne fazlaya ilişkin istemlerin reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin ise aşağıda yazılı (3) no"lu bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- 4603 sayılı Kanun"da ... Bankası A.Ş"nin taraf olduğu davalar bakımından sınırsız bir harç muafiyeti getirildiğine ilişkin bir düzenleme bulunmadığı, 4603 sayılı Kanun"un 4684 sayılı Kanun"la değişik 4. maddesinin 2. fıkrasında getirilen harç muafyetinin, adı geçen bankalarca kredi alacaklarının tahsili amacı ile yeniden yapılandırma süreci içerisinde açılmış ve açılacak dava veya takiplerle ilgilidir. İlgili Yasa hükümleri uyarınca, T.C. ... Bankası A.Ş"nin harçtan muafiyeti mahkemeler nezdinde açtığı veya açacağı kredi alacaklarının tahsili amacıyla açılan alacak davalarına ilişkindir.
Dava konusu uyuşmazlık, bankacılık işleminden kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin olup, davalı Banka tarafından verilmiş bir kredi sözleşmesinden kaynaklanmadığından, 5411 sayılı Bankalar Kanunu"nun geçici 13. maddesinde sayılan davalardan değildir. Aynı gerekçeyle 492 sayılı Harçlar Kanunu"nun 123. maddesinde 5766 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik de somut uyuşmazlığa uygulanamayacağı gibi, anılan Banka davalı konumunda bulunduğundan harçtan muaf değildir.
Bu itibarla, davalı Banka"nın sözü geçen yasa hükümlerindeki muafiyetten yararlanmayacağı gözetilerek; davalı aleyhine hüküm altına alınan tutar üzerinden nispi karar ve ilam harcına hükmedilmesi gerekirken, davalı Banka"nın harçtan muaf olduğundan bahisle harç alınmasına yer olmadığına karar verilmesi doğru olmamıştır.
3- 6100 sayılı HMK 326/2 maddesi gereğince davacının davadaki haklılığı oranında lehine yargılama giderlerine hükmedilmesi gerekirken bu konuda olumlu-olumsuz bir karar verilmemesi de doğru görülmemiş bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle kararın re"sen, (3) nolu bentte açıklanan nedenle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde davacı tarafa iadesine, peşin harcın onama harcına mahsubu ile bakiye 333,66 TL temyiz onama harcının davalıdan tahsiline, 20.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.