Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/10562 Esas 2018/7417 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/10562
Karar No: 2018/7417
Karar Tarihi: 01.10.2018

Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/10562 Esas 2018/7417 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık özel belgede sahtecilik suçundan mahkum edilmiştir. Sanık müdafiinin beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazları incelenmiştir. Ön ödeme sonucu verilen düşme kararlarının da temyiz edilebilirlik sınırının belirlenmesi gerektiği vurgulanmıştır. 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun yürürlük ve uygulama şekli hakkında kanunun geçici 2. maddesi uyarınca temyiz kesinlik sınırının 3000 TL'ye çıkartıldığı belirtilmiştir. Sanık hakkında söz konusu sınırın altında kaldığından, temyiz istemlerinin reddine karar verilmiştir. Kararda, 5271 sayılı CMK'nin 223. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nin 305. maddesinin 2. fıkrasının 1. bendine atıfta bulunulmuştur. Ayrıca, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun geçici 2. maddesi de kısaca açıklanmıştır.

11. Ceza Dairesi 2016/10562 E. , 2018/7417 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında ön ödeme nedeniyle verilen düşme kararına yönelik olarak sanık müdafiinin beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu‘nun 31.12.2012 tarih ve 2011/3-222 Esas-2012/5 Karar, 25.09.2007 tarih ve 194-189, 27.12.2005 tarih ve 121-171 ile 16.12.1997 tarih ve 307-318 sayılı kararları başta olmak üzere birçok kararında da vurgulandığı üzere, ön ödeme sonucu verilen düşme kararlarının da 5271 sayılı CMK"nin 223. maddesinde sayılan hükümlerden olup, bu kararların temyiz edilebilirlik sınırının 5320 sayılı Kanun‘un 8. maddesi gereğince hüküm tarihi itibarıyla halen uygulanma zorunluluğu bulunan 1412 sayılı CMUK’nin 305. maddesinin 2. fıkrasının 1. bendine göre saptanması gerektiğinden, ön ödemeye esas alınan miktarın temyiz edilebilirlik sınırını belirleyeceği cihetle; 14.04.2011 tarih ve 27905 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun geçici 2. maddesi uyarınca temyiz kesinlik sınırının 14.04.2011 tarihinden itibaren 3000 TL"ye çıkartılmış olması nedeniyle, sanık hakkında 5809 sayılı yasaya muhalefet suçundan ön ödemeye esas alınan 1.024,00 TL"nin miktarı itibarıyla belirtilen kesinlik sınırının altında kaldığı anlaşıldığından, sanık müdafinin temyiz istemlerinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 317. maddesi gereğince REDDİNE, 01.10.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.