Fuhuş suçundan sanık ... hakkında yapılan yargılama sonucunda; mahkûmiyetine dair İstanbul Anadolu 3. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 20.06.2012 gün ve 2011/170 esas, 2012/876 karar sayılı hükmün sanık tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 24.10.2017 gün ve 2015/24770 Esas, 2017/11648 Karar sayılı ilamı ile hükmün bozulmasına kararına karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10.12.2017 gün ve KD-2013/62584 sayılı yazısı ile itiraz etmesi üzerine dosya Daireye gönderilmekle incelendi;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının ilgili itiraz yazısında özetle; İhbar üzerine çalışma yürüten kolluk birimlerinin, ihbarda belirtilen cep telefonu numarasını müşteri gibi aradığı, tarif üzerine belirtilen adrese gittikleri ve para karşılığı fuhuş yapma hususunda anlaşmalarından sonra kolluk görevlilerinin kimliklerini açıkladığı, evde bulunan mağdurların beyanlarında, evin sanık ...’a ait olduğunu belirttikleri ve sanığın fuhuş için yer temin ettiğinin hukuka uygun olarak elde edilmiş delillerle sabit olduğu, kolluk görevlilerinin suça tahrik ve teşvik etmesinin söz konusu olmadığı gerekçesiyle anılan bozma kararının kaldırılarak Yerel Mahkemece sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmünün onanması talep edilmiştir.
Gereği görüşülüp, düşünüldü:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın itiraz gerekçesi yerinde görülmekle, 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle eklenen 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesinin 3. fıkrası uyarınca İTİRAZIN KABULÜNE, Dairemizin 24.10.2017 gün ve 2015/24770 esas, 2017/11648 karar sayılı bozma ilamının kaldırılmasına,
İstanbul Anadolu 3. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 20.06.2012 gün ve 2011/170 esas, 2012/876 Karar sayılı hükmünün yeniden incelenmesi sonucu;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede
Sanığa yükletilen fuhuş eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Fuhuş suçunun mağdur sayısınca oluşacağı gözetilmemiş, sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda mağdurların birden fazla fuhuş yapmasına aracılık ve yer temin etmesine rağmen TCK"nın 43/1. maddesi uygulanmamış ve TCK"nın 227/2. maddesi uyarınca hapis cezasının yanında ayrıca adli para cezası da öngörüldüğü halde adli para cezasına hükmedilmemiş ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşıldığından, sanık ...’nın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 14/02/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.