Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2017/537 Esas 2017/9643 Karar Sayılı İlamı

...

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 27.01.2003-30.04.2003 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
K A R A R
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2- Dava, davacının 27/01/2003-30/04/2003 tarihleri arasında davalı işverene ait iş yerinde geçen ve Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Somut olayda, davanın reddine karar verilmiş olması dolayısıyla bakiye harcın davacıdan tahsiline karar verilmesi gerekirken bu hususta olumlu veya olumsuz herhangi bir hüküm kurulmamış olması ve davalı işverenin bir vekili olmadığı halde vekalet ücretinin davacıdan tahsil edilerek davalılara eşit olarak ödenmesine karar verilmiş olması usul ve Yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, HMK 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1- Hüküm fıkrasının vekalet ücretine ilişkin 4. paragragında bulunan “davalılara eşit olarak” ibaresinin silinerek yerine “davalı ..."ya” yazılmasına,
2- Hüküm fıkrasına yeni bir paragraf eklenerek “Karar tarihi itibariyle alınması gereken maktu karar harcı olan 29,20 TL"den davacının yatırdığı 21,15 TL peşin harcın mahsubu ile bakiye 8,05 TL bakiye harcın davacıdan tahsili ile hazineye irat kaydedilmesine,” yazılmasına ve hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, 23/11/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi. ...
...