5015 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/4928 Esas 2018/185 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5015 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1-Sanık hakkında 5015 sayılı Yasanın ek 5/1. maddesi uyarınca cezalandırılması istemi ile dava açıldığı halde, 5271 sayılı CMK.nun 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmadan 5607 sayılı Yasanın 3/12. maddesi uyarınca mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre;
Sanığın eyleminin, suç tarihi ve ele geçirilen eşyanın niteliği itibarıyla suç tarihinde yürürlükte olan 5015 sayılı Petrol ... Kanunu"nun ek 5/1. maddesi kapsamında kaldığı gözetilmeden, TCK.nun "zaman bakımından uygulama" başlıklı 7. maddesi nazara alınarak,11.04.2013 tarihinde yürürlüğe giren ve olay tarihinde yürürlükte olmayan ve lehe hüküm içermeyen 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu"nun 6455 sayılı Kanun ile değişik 3/12. fıkrasından hüküm kurulması,
2-5271 sayılı CMK.nun 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesine objektif koşullar bakımından engel hali bulunmadığı anlaşılan, savunmasında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesini talep eden ve dosyada KEMT varakası bulunmadığından kamu zararından haberdar olmayan sanığa, dava konusu kaçak eşyalar yönüyle ... tarafından düzenlenecek KEMT varakasında yer alan gümrüklenmiş değere dahil olan dava konusu eşyanın “ithalinde öngörülen ... vergileri ve diğer eş etkili vergiler ile mali yükler” toplam tutarı olan miktarın kamu zararı olduğunun bildirilmesi ve sonucuna göre, gerektiğinde 5271 sayılı CMK.nun 231/9. madde ve fıkrası da gözetilerek bir karar verilmesi gerekirken, "sanık hakkında verilen hapis cezası ertelendiğinden" şeklindeki yasal olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına hükmedilmesi,
3-01/03/2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasanın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan "yaptırım" ibaresinin "tedbir" olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasanın 106. maddesinin 4. ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenip, yine 01/06/2014 tarihli 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile 3. ve 8. fıkralarındaki değişiklikler ve 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğinin belirtilmesi,
4-Kısa süreli olmayan hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesinin c bendinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın altsoyu bakımından uygulanmaması gerektiğinin gözetilmemesi,
24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5-Suçtan doğrudan zarar görmeyen ... katılan olarak kabulü ile lehine vekalet ücretine hükmolunması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 10.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.