Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2018/2868 Esas 2019/9130 Karar Sayılı İlamı

Bölge Adliye
Mahkemesi : ... Bölge Adliye Mahkemesi 33. Hukuk Dairesi

Dava, ödeme emrinin iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın karar verilmesine yer olmadığına dair verilen karara karşı davalı Kurum vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, ... Bölge Adliye Mahkemesi 33. Hukuk Dairesince karara konu miktarın kesinlik sınırının altında olması nedeniyle reddine karar verilmiştir.
... Bölge Adliye Mahkemesi 33. Hukuk Dairesince verilen kararın, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davalı Kurum vekilinin temyiz isteminin reddine ilişkin karara yöneltilen temyiz süresinde ise de;
7036 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"nun 7/3. maddesi yollaması ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanun"un 362/1-a maddesine göre “Bölge Adliye Mahkemesi"nin miktar ve değeri kırk bin Türk lirasını lirayı geçmeyen davalara ilişkin kararlarına karşı temyiz yoluna başvurulamaz.” Diğer bir deyişle 6763 sayılı Yasa"nın yürürlüğe girdiği 02.12.2016 tarihinden itibaren, Bölge adliye mahkemelerinden verilen kararlara karşı temyiz yoluna başvurulabilmesi için hüküm altına alınan miktarın 40.000,00 TL’yi geçmesi gerekir. Aynı yasanın 362/2 maddesinde ise “Birinci fıkranın (a) bendindeki kararlarda alacağın bir kısmının dava edilmiş olması durumunda, kırk bin Türk Liralık kesinlik sınırı alacağın tamamına göre belirlenir. Alacağın tamamının dava edilmiş olması hâlinde, kararda asıl talebinin kabul edilmeyen bölümü kırk bin Türk Lirasını geçmeyen tarafın temyiz hakkı yoktur. Ancak, karşı taraf temyiz yoluna başvurduğu takdirde, diğer taraf da düzenleyeceği cevap dilekçesiyle kararı temyiz edebilir.”
Yine 6100 sayılı Yasa"ya 6763 sayılı Yasa"nın 44. maddesi ile eklenen parasal sınırların artırılması başlıklı Ek Madde 1 de “(1) 200"üncü, 201"inci, 341"inci, 362"nci ve 369"uncu maddelerdeki parasal sınırlar her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, önceki yılda uygulanan parasal sınırların; o yıl için 04/01/1961 tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun mükerrer 298 inci maddesi hükümleri uyarınca Maliye Bakanlığınca her yıl tespit ve ilan edilen yeniden değerleme oranında artırılması suretiyle uygulanır. Bu şekilde belirlenen sınırların on Türk lirasını aşmayan kısımları dikkate alınmaz. (2) 200"üncü ve 201"inci maddelerdeki parasal sınırların uygulanmasında hukuki işlemin yapıldığı, 341"inci, 362"nci ve 369"uncu maddelerdeki parasal sınırların uygulanmasında hükmün verildiği tarihteki miktar esas alınır.” düzenlemeleri gereği,
11.11.2016 gün ve 29.885 sayılı Resmi Gazetede ilan edilen Maliye Bakanlığı’na ait 474 sıra numaralı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinde, 2017 yılı için belirlenen yeniden değerlendirme oranı % 14,47 olarak öngörülmüştür. Buna göre de, 2018 yılında Bölge adliye mahkemelerinden verilecek kararlara karşı temyiz yoluna başvurulabilmesi için, temyize konu dava değerinin 47.530,00 TL’yi geçmesi gerekir.
Somut olayda; yerel mahkemenin karar verilmesine yer olmadığına dair kararına konu toplam 2.199,31 TL alacak tutarı, yukarıda değinilen temyiz (kesinlik) sınırının altında bulunduğundan, anılan karara karşı temyiz yoluna başvurulması miktar itibariyle mümkün olmadığından davalı Kurum vekilinin temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararın ONANMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, 26.11.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.