Esas No: 2021/19565
Karar No: 2022/4479
Karar Tarihi: 16.05.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/19565 Esas 2022/4479 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından Batman 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından mahkum edildi. Ancak, Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz başvurusunu esastan reddetmesi üzerine, sanık müdafisinin temyiz istemine Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesi tarafından RED kararı verildi. Bölge Adliye Mahkemesi, hükmedilen cezanın miktar ve türü gözetilerek, istinaf başvurusunun esastan reddi kararının temyizin mümkün olmadığına hükmetti. Ancak, sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde, mağdurun beyanlarına itibar edilebilirliği konusunda açıklayıcı bir rapor hazırlanması gerektiği belirtildi. Bu nedenle, temyiz başvurusu kabul edildi ve Bölge Adliye Mahkemesinin reddi kararı bozuldu. 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a. maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığı belirtildi.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair Batman 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 25.09.2020 gün ve 2020/80 Esas, 2020/400 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Hükmedilen cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a. maddesi uyarınca ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafisinin söz konusu hükme yönelik temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Mağdur hakkında Batman Adli Tıp Kurumu ve Adli Tıp 6. İhtisas Kurulu tarafından düzenlenen raporlarda mağdurun beyanlarına itibar edilebileceği hususu belirtilmişse de; mağdurun tutanaklara yansıyan mahkeme ifadelerindeki tutum ve davranışları nazara alındığında, raporlar ile mağdurun gözlenen halinin çeliştiği anlaşıldığından, suç tarihi itibarıyla mağdurda herhangi bir akıl hastalığı veya akıl zayıflığı bulunup bulunmadığı, şayet varsa bundan dolayı maruz kaldığı fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayıp algılamadığı, fiile karşı beden veya ruh bakımından mukavemete muktedir olup olmadığı, mevcut rahatsızlığının hekim olmayanlar ile kendisini tanıyanlar veya çevresinde yaşayanlarca anlaşılıp anlaşılamayacağı, beyanlarına itibar edilip edilemeyeceği hususlarında Adli Tıp Kurumu Genel Kurulundan ayrıntılı ve açıklayıcı rapor aldırılmasından sonra sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken mevcut raporlarla yetinilip, eksik araştırma ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması karşısında, söz konusu karara yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 01.12.2020 gün ve 2020/1196 Esas, 2020/1076 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı
CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 16.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
