Mahkeme : Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet


Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, aşağıda belirtilenler dışında yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
1) Arama ve el koyma tutanağında, yolcu otobüsünün bagajında ele geçirilen valiz içindeki suç konusu esrarın, 7 numaralı koltukta yolcu olarak bulunan sanığa ait olduğu tespit edildiği belirtilmesine rağmen, suç konusu esrarın bulunduğu valizin sanığa ait olduğuna ilişkin otobüs şoförü, muavin ve diğer yolcuların beyanları olup olmadığı veya valizde bagaj fişi bulunması nedeniyle böyle bir tespit yapılıp yapılmadığının açıklanmadığı dikkate alınarak; arama ve olay tutanaklarını düzenleyen görevliler ile gerektiğinde otobüs şoförü ve muavinin de tanık olarak çağırılıp dinlenmesi, sonucuna göre; suçun ortaya çıkmasının sanığın ikrarı ile mi, yoksa diğer delillerle mi belirlendiği saptanıp buna bağlı olarak sanık hakkında TCK"nın 192. maddesinin 3. fıkrasında öngörülen etkin pişmanlık hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
2) Sanık hakkında tayin edilen temel ceza üzerinden TCK"nın 31/3 maddesi uyarınca 1/3 oranında indirim yapılarak bulunan "7 yıl" hapis cezasının, TCK"nın 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında azaltılırken hesap hatası yapılarak “5 yıl 10 ay” hapis cezası yerine “5 yıl 8 ay” hapis cezası şeklinde belirlenerek eksik hapis cezasına hükmolunması,
3) Diyarbakır Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğü tarafından alınan şahit numune uyuşturucu maddenin de müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
4) 5271 sayılı CMK"nın 324. maddesinin 4. fıkrasına, 6352 sayılı Yasa"nın 100. maddesi ile eklenen ek cümle uyarınca, Devlete ait yargılama giderlerinin 21/07/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesi"ne yüklenmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 20/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.