MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 21. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada ...1. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 23/02/2018 tarih ve 2018/12 E.- 2018/102 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair ... Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi"nce verilen 13/03/2019 tarih ve 2018/1252 E.- 2019/295 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, 2012-2013-2014-2015 ve 2016 yıllarına ait Olağan Genel Kurul Toplantısının 28/12/2017 tarihinde yapıldığını, alınan kararların tescil ve ilanı için davalı ...’ne müracaat edildiğini, müdürlüğün 29/12/2017 tarih ve 2017-GD-4322 sayılı kararı ile tescil taleplerinin red edildiğini, oysaki önceki yıllara ait genel kurul toplantılarının birlikte yapılmasını ve alınan kararlardan tek bir tutanakta bulunmasını yasaklayan herhangi bir hükmün mevzuatta yer almadığını, her bir yılın genel kurul gündem maddelerinin ayrı ayrı görüşülerek karara bağlandığını, ayrıca genel kurul kararlarının iptal edilebilirliğinin yeni bir kararla giderilmesinin mümkün olduğunu ileri sürerek davalı müdürlüğün 29/12/2017 tarihli ret kararına itirazın kabulü ile kanunen tescili öngörülen hususların tesciline, tescili öngörülmeyen hususların ise ilgililerin incelemesine açık tutulacak şekilde dosyada muhafazasına karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve dosya kapsamına göre, olağan toplantının her faaliyet dönemi sonundan itibaren üç ay içinde yapılması gerekirken 2012-2013-2014-2015 yıllarına ilişkin genel kurulun 28/12/2017 tarihinde yapıldığı, yapılan genel kurulların TTK"nın 409. maddesine aykırı ve dolayısıyla tescil isteminin reddine dair verilen Müdürlük kararının yerinde olduğu gerekçesiyle itirazın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili istinaf etmiştir.
... Bölge Adliye Mahkemesince tüm dosya kapsamına göre, 2012, 2013 ve 2014 yıllarına ait genel kurulların 04/12/2015 tarihinde, 2015 yılı genel kurulunun ise 23/12/2016 tarihinde tescil edildiği ve Türkiye Ticaret Sicil Gazetesinde ilan edildiği, her iki genel kurulun iptali istemiyle davacı şirketin ortaklarınca dava açıldığı, açılan davaların halen derdest olup kesinleşmediği, ilanı istenen 28/12/2017 tarihli genel kurul kararlarının konuları ile iptali istenen genel kurulların kararlarının konularının aynı olduğunun davacı tarafın da kabulünde olduğu, davalı ... müdürlüğünün 2012, 2013, 2014 ve 2015 yıllarına ait 28/12/2017 tarihli genel kurulda alınan kararların tescil ve ilan edilmemesine ilişkin ret kararının yerinde olduğu, ilk derece mahkemesince 2012, 2013, 2014 ve 2015 yıllarına ait genel kurullarına ilişkin davalı ... müdürlüğünün ret kararının iptali isteminin yerine yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olduğu, ayrıca davacı şirketin 28/12/2017 tarihli genel kurulunda 2016 yılı genel kurulunun ayrıca görüşülüp gündem maddeleri hakkında ayrı ayrı karar alındığından ayrı bir genel kurul tutanağının sunulması halinde tescil talebinin karşılanacağına dair ret kararının usul ve yasaya aykırı olduğu gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın kısmen kabulüne, Davalı ..."nün davacı şirketin 2012, 2013, 2014 ve 2015 yıllarına ait genel kurullarının tescil ve ilan edilmesine ilişkin isteminin reddine yönelik kararlarına karşı davacı tarafça yapılan itirazın reddine, Davalı ..."nün 29/12/2017 tarih ve GD-4322 sayılı 2016 yılına ait genel kurulunun tescil talebinin reddine ilişkin itirazın kabulüne, Davacı şirketin 2016 yılına ilişkin genel kurulda alınan kararlarının 6102 sayılı TTK"nın 32 ve 422/2. maddeleri gereğince incelenmesine, (Tescile tabi olanların tescil ve ilan edilmesi, tescile tabi olmayanlarında dosyada muhafaza edilmesi yönünde karar verilmesine) karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
1- İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bent dışındaki sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Dava, genel kurul kararlarının tescil ve ilamına ilişkin davacı talebinin reddine yönelik Ticaret Sicil Müdürlüğü kararına karşı TTK m. 34 hükmü uyarınca, açılmış itiraz davasıdır.
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası m. 141 ve HMK m. 28 hükümleri ile yargılamanın açıklığı ilkesini benimsenmiştir. 6100 sayılı HMK’nın 294 ve devamı (Mülga HUMK’nın 382 ve devamı) maddelerinde hükmün nasıl tesis edileceği ve sonrasında kararın nasıl yazılacağı etraflıca düzenlenmiştir. Bu hükümler uyarınca yargılamanın aleni yapılması ve hükmün, açık, anlaşılır, infaz edilebilir şekilde tesis edilmesi gerekmektedir.
Davacı, 28.12.2017 tarihinde yapılan 2012-2013-2014-2015-2016 yıllarına ait Olağan Genel Kurul Toplantısında alınan kararların tescil ve ilanı taleplerinin reddine ilişkin ticaret sicil müdürlüğü kararına itiraz ile kanunen tescili öngörülen hususların tescilini talep etmiş, davanın reddine dair verilen ilk derece mahkemesi kararının istinafı sonrası Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusu kısmen kabul edilerek yerel mahkeme kararının kaldırılmasına ve davanın kısmen kabulü ile “2016 yılına ait genel kurulunun tescil talebinin reddine ilişkin itirazın kabulüne, davacı şirketin 2016 yılına ilişkin genel kurulda alınan kararlarının 6102 sayılı TTK"nın 32 ve 422/2.maddeleri gereğince incelenmesine, (Tescile tabi olanların tescil ve ilan edilmesi, tescile tabi olmayanlarında dosyada muhafaza edilmesi yönünde karar verilmesine)” şeklinde karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince 2016 yılına ait genel kurulda alınan karara yönelik davanın kısmen kabulüne ilişkin kararı doğru olmakla birlikte, 6102 sayılı TTK"nın 32 vd. hükümleri ile HUMK"nın 297/1"inci maddesi dikkate alınarak kanunen tescile tabi olan kararların açık ve anlaşılır şekilde hüküm fıkrasında belirtilerek tescil ve ilanına karar verilmesi gerekirken, yazılı ve infazda tereddüt yaratacak şekilde hüküm kurulması doğru olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin kabulü ile Bölge Adliye Mahkemesi kararının re’sen BOZULMASINA, HMK"nın 373/2. maddesi uyarınca dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesi"ne gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 15/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.